Она была - Drobinin

Все падает из рук, странный звук, дождь вокруг.

Я смотрю в твои глаза, и ты в них одна.

Рядом нет меня меня,

Вот как же это все, было, но прошло, как оно ушло.

Нет, тебя не отпутить, сложно все забыть, хочется любить.

А ты одна, и в твоем сердце нет любви.

Она была, была загадочна в ночи.

И с ней закат порой напоминал восход.

Она была, я с нею жил из года в год.

Ты решила все сама, кончилась она, нету в ней меня.

Мне лишь роль одну принять, не вернуть все вспять, странная игра.

Вновь взгляну в твои глаза, ты так холодна, видно, навсегда.

Мне с тобой не совладать, смысла нет держать, раз любовь ушла.

А ты одна, и в твоем сердце нет любви.

Она была, была загадочна в ночи.

И с ней закат порой напоминал восход.

Она была, я с нею жил из года в год.

Alles valt uit mijn handen, een vreemd geluid, overal regen.

Ik kijk in je ogen, en je bent alleen in hen.

ik ben niet in de buurt,

Zo was het allemaal, maar het is gegaan, hoe het is gegaan.

Nee, je kunt niet loslaten, het is moeilijk om alles te vergeten, je wilt liefhebben.

En je bent alleen, en er is geen liefde in je hart.

Ze was, ze was mysterieus in de nacht.

En bij haar leek de zonsondergang soms op zonsopgang.

Dat was ze, ik woonde van jaar tot jaar bij haar.

Je hebt alles zelf bepaald, het eindigde, er zit geen ik in.

Ik kan maar één rol accepteren, niet alles teruggeven, een vreemd spel.

Ik zal weer in je ogen kijken, je bent zo koud, blijkbaar voor altijd.

Ik heb geen controle over je, het heeft geen zin om te houden, aangezien de liefde weg is.

En je bent alleen, en er is geen liefde in je hart.

Ze was, ze was mysterieus in de nacht.

En bij haar leek de zonsondergang soms op zonsopgang.

Dat was ze, ik woonde van jaar tot jaar bij haar.