Надежда - Drobinin

Когда мечта готова раствориться,

Когда слова звучат как пустота,

Ты веришь в то, чему уже не сбыться.

Надежда слепо верит в чудеса.

И каждое мгновенье бесконечно,

Оценка мыслей тянет в никуда.

И памяти синонем нашей — вечность.

Как жаль, что слово как вода.

И надежда, и мечта — это ты.

Теплый свет среди зимы, сладкий сон.

Для меня ты ангел мой воплоти.

Ты ушла, а я все также влюблен.

И нет в раздумьях этих окончанья.

Кто знает этой повести итог?

В любви все также живо ожиданье,

Которое со мною лишь умрет.

И стихнут звуки музыки любимой,

И стрелки на часах замедлят бег.

Закрыв глаза, я вспомню твое имя

Ведь с ним закончился наш век.

Wanneer de droom klaar is om op te lossen

Wanneer woorden klinken als leegte

Je gelooft in iets dat niet meer zal uitkomen.

Hoop gelooft blindelings in wonderen.

En elk moment is eindeloos

Evaluatie van gedachten brengt je nergens.

En onze herinnering is synoniem met de eeuwigheid.

Wat jammer dat het woord op water lijkt.

Zowel hoop als droom ben jij.

Warm licht midden in de winter, zoete droom.

Voor mij ben jij mijn vleesgeworden engel.

Je ging weg en ik ben nog steeds verliefd.

En er komt geen einde aan deze gedachten.

Wie weet het einde van dit verhaal?

In de liefde leeft ook alles met verwachting,

Die alleen met mij zal sterven.

En de geluiden van geliefde muziek zullen verdwijnen,

En de wijzers op de klok vertragen de run.

Als ik mijn ogen sluit, zal ik je naam onthouden

Per slot van rekening eindigde onze eeuw met hem.