Point Zero - Dreamscape

I don’t know how you

Became a part of me

And of my mind

Why I could not stop

To think of you

The way you look

At and smile to me…

I am not the one whom you assume

Maybe someone you always

Tried to find

But i still pretend

To be a friend

And the mask I wear

Is much too thin

Much too scared to tell the truth

Afraid that you could run away…

So why am I chasing time?

Can’t go…

H ow can I escape?

Still try to leave the past behind

Point zero — and I cannot brake!

Reached the end

Of a one-way street

I have drifted too far and deep

Much too scared to tell the truth

Afraid that you could run away…

So why am I chasing time?

Can’t go…

H ow can I escape?

Still try to leave the past behind

Point zero — and I cannot brake!

Clutching at straws

Believing hope dies last

I really tried to find

Another way back to home

Even if hope has gone at last.

Unable to scrap it:

These pictures in my head

All these memories inside,

These empty lonely thoughts!

Then I hold on

I’m breathing in and out

Silence fills me

To push away the pain

No more scared to tell the truth

Cause you would never run away…

So what?

No more chasing time!

Let go…

At last I did escape!

I did leave the past behind

A new beginning…

Ik weet niet hoe je

Werd een deel van mij

En van mijn gedachten

Waarom ik niet kon stoppen?

Om aan jou te denken

Hoe je eruit ziet

Naar en lach naar me...

Ik ben niet degene die je aanneemt

Misschien iemand die je altijd

Probeerde te vinden

Maar ik doe nog steeds alsof

Een vriend zijn

En het masker dat ik draag

Is veel te dun

Veel te bang om de waarheid te vertellen

Bang dat je zou kunnen wegrennen...

Dus waarom jaag ik op tijd?

Kan niet gaan...

Hoe kan ik ontsnappen?

Probeer toch het verleden achter je te laten

Punt nul — en ik kan niet remmen!

Het einde bereikt

Van een eenrichtingsstraat

Ik ben te ver en te diep afgedwaald

Veel te bang om de waarheid te vertellen

Bang dat je zou kunnen wegrennen...

Dus waarom jaag ik op tijd?

Kan niet gaan...

Hoe kan ik ontsnappen?

Probeer toch het verleden achter je te laten

Punt nul — en ik kan niet remmen!

Aan rietjes vastgrijpen

Gelovende hoop sterft als laatste

Ik heb echt geprobeerd te vinden

Nog een weg terug naar huis

Zelfs als de hoop eindelijk vervlogen is.

Kan het niet verwijderen:

Deze foto's in mijn hoofd

Al deze herinneringen van binnen,

Deze lege eenzame gedachten!

Dan houd ik vol

Ik adem in en uit

Stilte vervult mij

Om de pijn weg te duwen

Niet meer bang om de waarheid te vertellen

Want je zou nooit weglopen...

En dan?

Geen jachttijd meer!

Laat gaan…

Eindelijk ben ik ontsnapt!

Ik heb het verleden achter me gelaten

Een nieuw begin…