Flow - Dreamscape

You and I — distinct, but such alike…

You and I — frontiers we cannot hide…

When did we leave the common path we used to share?

How could we ever forget all once we took care?

Watch the instant passes by

Just before you realize

What we’ve learned to love

Is going to be compromised

There’s nothing to eternalise

And nothing to remain

An unaffected habit

Turns into another blame

No one can stop the killing machine

That keeps us somehow alive

Centuries are gone, time marches on —

Among them we keep up to flow…

We’re falling into never land

And losing our confidence

In what we used to believe

Missing sympathy?

Weakling harmony?

Now it’s time to face a new outset…

Once we did not understand

To hold on their traditions

Time has faced us to play this role —

The following position!

No one can stop the killing machine

That keeps us somehow alive

Centuries are gone, time marches on —

Among them we keep up to flow…

But it feels like losing a friend

Like to betray myself

Now I wish to turn back time

And wake up in my dreams I can’t forget…

Ca I still ignore, can I still be sure

Of what I am still holding on

What is deep inside, to explain so tight

I will never feel again…

Still nothing to eternalise

But so much to remain

Keep an eye on and realize

They only tried the same…

No one can stop the killing machine

That keeps us somehow alive

Centuries are gone, time marches on —

Among them we keep up to flow…

Now I flow…

Jij en ik - verschillend, maar zo gelijk...

Jij en ik - grenzen die we niet kunnen verbergen...

Wanneer verlieten we het gemeenschappelijke pad dat we vroeger deelden?

Hoe kunnen we ooit alles vergeten als we eenmaal voor elkaar gezorgd hebben?

Kijk hoe het moment voorbij komt

Net voordat je het beseft

Wat we hebben geleerd om van te houden

Wordt gecompromitteerd?

Er valt niets te vereeuwigen

En er blijft niets over

Een onaangetaste gewoonte

Verandert in een andere schuld

Niemand kan de moordmachine stoppen

Dat houdt ons op de een of andere manier in leven

Eeuwen zijn voorbij, de tijd gaat verder —

Onder hen houden we de stroom bij...

We vallen in nooit land

En ons vertrouwen verliezen

In wat we vroeger geloofden

Ontbrekende sympathie?

Zwakke harmonie?

Nu is het tijd voor een nieuw begin...

Een keer begrepen we het niet

Om hun tradities vast te houden

De tijd heeft ons geconfronteerd om deze rol te spelen:

De volgende positie!

Niemand kan de moordmachine stoppen

Dat houdt ons op de een of andere manier in leven

Eeuwen zijn voorbij, de tijd gaat verder —

Onder hen houden we de stroom bij...

Maar het voelt alsof je een vriend verliest

Ik verraad mezelf graag

Nu wil ik de tijd terugdraaien

En wakker worden in mijn dromen die ik niet kan vergeten...

Ca. ik negeer nog steeds, kan ik nog steeds zeker zijn?

Van wat ik nog steeds vasthoud

Wat zit er diep van binnen, om zo strak uit te leggen?

Ik zal nooit meer voelen...

Nog steeds niets om te vereeuwigen

Maar er blijft nog zoveel over

Houd in de gaten en realiseer je

Ze probeerden alleen hetzelfde...

Niemand kan de moordmachine stoppen

Dat houdt ons op de een of andere manier in leven

Eeuwen zijn voorbij, de tijd gaat verder —

Onder hen houden we de stroom bij...

Nu stroom ik…