Raise the Knife (with the Octavarium Orchestra) - Dream Theater

Have i thanked you for your time?

Or will your life go unrewarded

Again?

Never asking for a dime

You just gave all of yourself

Until i turned my back on you

My friend

The powers that be made you a martyr

Conspiracy led you to slaughter

I tried to control it but as soon as i showed it

I was shot down again

Once again outnumbered

Appreciation slumbered

You can ask yourself why

But that look in your eye

Doesn’t pass the test

You’ve been laid to rest my friend

Again

Tortured artist bears his soul

Seems the pressure took its toll

Lived a life so punishing

Now he keeps the publishing

Spilling your guts out to a pad and pen

Communication to your silent friend

Raising the knife

To a picture of a life

(I once knew)

There comes a time

Compromising my life

(Just won’t do)

I cannot lie

I can’t try anymore

(To reach you)

I just can’t fight

Raise the knife

Raise the knife

Cut through

I remember once you were the quiet type

Content to sit and watch the motions of your life

With false sensitivity

You cut yourself open so people would adore you

They all bought into your contrived sincerity

And how you wore your heart and soul right on your sleeve

Laughing sarcastically

You turned your back on the people who adored you

Self-absorbed exhaustion

Self-esteem distortion

Self-infused extortion

Self-serving abortion

I’ll take the blame for these things that i say

Cause i had the heart and the will and the courage to stay

Every day

I won’t walk away

Reading through all the digests you show me

I notice the way that you think you control me

Doubting my future, you don’t even know me

But i never walked out on you

Heb ik je bedankt voor je tijd?

Of wordt je leven onbeloond?

Nog een keer?

Nooit om een ​​dubbeltje vragen

Je hebt zojuist alles van jezelf gegeven

Tot ik je de rug toekeerde

Mijn vriend

De krachten die je tot martelaar hebben gemaakt

Samenzwering heeft je tot slachting geleid

Ik probeerde het te bedienen, maar zodra ik het liet zien

Ik werd weer neergeschoten

Opnieuw in de minderheid

Waardering sluimerde

Je kunt je afvragen waarom?

Maar die blik in je ogen

Komt niet door de test

Je bent te ruste gelegd mijn vriend

Nog een keer

Gemartelde kunstenaar draagt ​​zijn ziel

Het lijkt erop dat de druk zijn tol heeft geëist

Leefde een leven dat zo straffend was

Nu houdt hij de uitgeverij

Je lef morsen op een schrijfblok en een pen

Communicatie met je stille vriend

Het mes optillen

Naar een foto van een leven

(ik wist het ooit)

Er komt een tijd

Mijn leven in gevaar brengen

(Gewoon niet doen)

Ik kan niet liegen

Ik kan het niet meer proberen

(Je bereiken)

Ik kan gewoon niet vechten

Breng het mes omhoog

Breng het mes omhoog

Doorsnijden

Ik herinner me dat je ooit het stille type was

Inhoud om te zitten en te kijken naar de bewegingen van je leven

Met valse gevoeligheid

Je hebt jezelf opengesneden zodat mensen je zouden aanbidden

Ze kochten allemaal je gekunstelde oprechtheid

En hoe je je hart en ziel op je mouw droeg

Sarcastisch lachen

Je keerde je rug toe naar de mensen die je aanbaden

Zelfgeabsorbeerde uitputting

Vervorming van het gevoel van eigenwaarde

Zelf geïnfundeerde afpersing

Zelfbediening abortus

Ik neem de schuld op me voor deze dingen die ik zeg

Omdat ik het hart en de wil en de moed had om te blijven

Elke dag

Ik zal niet weglopen

Ik lees alle samenvattingen die je me laat zien

Ik zie hoe je denkt dat je me onder controle hebt

Twijfelend aan mijn toekomst, je kent me niet eens

Maar ik liep nooit bij je weg