Human Races the Tortoise - Doseone, SOLE

Once upon a time

The tortoise and the ocean (the human and the sea)

Spoke and laughed on the day she ate itself

Tides swallow

Mountains drown

All structures

Species cleansed

Hello my dear wall

As usual, cast enchanting in the sparkling pale dark moonlight

How has skull been treating you?

That’s good

Who me?

Pebbles now of course

There’s just well, us, we, my kind and I would

I wonder if they shouldn’t

If they even deserve to share in continuity

Let alone eating of one in the same cycle

Say, God, I grow wary of watching my face shiver, they shake

Do you remember a child kicking you in the face

Slapping backs swallowing sitting and staring gaping up, sane

And try to bury intense with vocabulary

Yeah, children are animals

Sorry excuse for walking dog

Dog your talking, you’re the 90 percent

The bay: you’re the two and only too much I know me just like

You’re the psyche, you’re the cyclones

And we can build new homes in the sea

You see

You’re the mother, and we the animals your children

Who eat animals, which eat of plants, that need of sun

But need of you…

Your life giving weather is an awesome absolute body

It is your place to search fertile sink, settle, start the chain anew

I would only ask this once

Hey hey, I know a way.

Huff and puff, let’s build, embark, dismantle this Rome

Foam at the mouth, it’s been a long walk since primordial soup

Now they run amok, around, on solid ground

Assuming likenesses of trees

And pouncing, raping, and standing

I’ll be smiling on the day they float

Let 'em sink, let 'em end, let 'em…

Make reefs and houseboats out of men

Once upon a time

The tortoise and the ocean (the human and the sea)

Spoke and laughed on the day she ate itself

Tides swallow

Mountains drown

All structures

Species cleansed

Once upon a time

The tortoise and the ocean (the human and the sea)

Spoke and laughed on the day she ate itself

Tides swallow

Mountains drown

All structures

Species cleansed

This circle is a breeding ground for the canyon

Pollution in death

(Doseone: I should know)

Too many unnatural sounds

And influential light making you, an inspirational seemed impossible

But I’ve watched that stay

Hollow lakes and displaced inhabitants like I

Get out of the mean habits of the really loved, you wide scraped sky

And escaped sea

In spite of what they mostly be

Hoping that their God will someday return

Every time the bar rolls I get more upset

Settling, suddenly under breath

Red crumble, rearrange ensemble

With a swift flow, galliant of galliants adapt

Humans and beautiful equivalents (duplicates)

He’s right

Dear mother, mom, what may, even

Grown to the edge of instinctive understanding of

Moreso, unwilling

We choose to learn to sacrifice nothing

And of your other creations chased, take a vigil

We die trying to hide from our dangerous selves

The unclean beast of women, hunt, full inquiry

The strictness of their bowels, the building of caves

And shot the sharp stones to kill better, in fact

They now run wild, they even poison land, aura, land

And you with its extract

Shamefully, apes win the cursed measured, apply and concentrate

Has in turn regressed, oh you’ve never seen such an evil vision

They even kill of their own kind to pleasure and gain

Please help them

Mean, in the name of fire, let your waves crash, amongst our breaths

Crash, and cure the air

Once upon a time

The tortoise and the ocean (the human and the sea)

Spoke and laughed on the day she ate itself

Tides swallow

Mountains drown

All structures

Species cleansed

Once upon a time

The tortoise and the ocean (the human and the sea)

Spoke and laughed on the day she ate itself

Tides swallow

Mountains drown

All structures

Species cleansed

I beg of you though, take me first

Oh please take him first so my last days can be spared

Of his arrogant ways and self-centred smile

I cannot prove you otherwise, nor do I dare

To face a man, is a terrible terrible thing

Ever see a swimming tortoise?

We all in the same boat sinking, hopeless

'Cept I hope to see you stop existing

You’re so right, that’s why I’ve come to push weak knees within the sand before

you

In receded shore lines, life lines and light lines

To lean dear mother, and plead dear mother

You take dear mother, our lives swarm back

Once upon a time

The shores and the lakes (the land and the sea)

Met and battled 'til the world became flat

Tides became mountains

And mountains swam

And the abyss rose to meet man (and the sea level rose to meet man)

And then were all leviathans (and the humans cannot understand)

And were all in such a hurry (and water ran)

And we realize were not as deep as we thought we were (and water drank)

And were all in too deep (and water killed)

And no man is really dry (and water saved)

And words like thirst suddenly lose all meaning (and water engulfed)

And they no longer overlook the sea (and became)

And they understand what it means to sweat (and the human began to understand)

And no one can tell (with its lungs filled and burst with waves)

And everyone is crying more (and laughter on the day she wept)

And no one can tell (and open to take down the fates into her rushing arms)

And the ocean spoke no more (and the sea spoke no more)

Er was eens

De schildpad en de oceaan (de mens en de zee)

Sprak en lachte op de dag dat ze zichzelf opat

Getijden slikken

Bergen verdrinken

Alle structuren

Soorten gereinigd

Hallo mijn lieve muur

Werp zoals gewoonlijk betoverend in het sprankelende bleke donkere maanlicht

Hoe heeft Skull u behandeld?

Dat is goed

Wie ik?

Nu natuurlijk kiezelstenen

Er is gewoon goed, wij, wij, mijn soort en ik zou

Ik vraag me af of ze dat niet zouden moeten doen

Als ze het zelfs maar verdienen om in continuïteit te delen

Laat staan ​​dat je er één eet in dezelfde cyclus

Zeg, God, ik word op mijn hoede om mijn gezicht te zien rillen, ze trillen

Weet je nog dat een kind je in het gezicht schopte?

Op de rug slaan slikken zitten en staren naar boven, gezond verstand

En probeer intens te begraven met woordenschat

Ja, kinderen zijn dieren

Sorry excuus voor het uitlaten van de hond

Hond je praat, jij bent de 90 procent

De baai: jullie zijn de twee en maar al te veel ik ken me net als

Jij bent de psyche, jij bent de cyclonen

En we kunnen nieuwe huizen bouwen in de zee

Zie je

Jij bent de moeder, en wij de dieren je kinderen

Die dieren eten, die van planten eten, die zon nodig hebben?

Maar heb je nodig...

Je levengevende weer is een geweldig absoluut lichaam

Het is jouw plek om de vruchtbare gootsteen te doorzoeken, je te vestigen, de keten opnieuw te starten

Ik zou dit maar één keer vragen

Hé, hé, ik weet een manier.

Huff and puff, laten we dit Rome bouwen, inschepen en ontmantelen

Schuim op de mond, het is een lange wandeling geweest sinds oersoep

Nu rennen ze amok, rond, op vaste grond

Uitgaande van gelijkenissen met bomen

En bespringen, verkrachten en staan

Ik zal glimlachen op de dag dat ze drijven

Laat ze zinken, laat ze eindigen, laat ze...

Maak riffen en woonboten van mannen

Er was eens

De schildpad en de oceaan (de mens en de zee)

Sprak en lachte op de dag dat ze zichzelf opat

Getijden slikken

Bergen verdrinken

Alle structuren

Soorten gereinigd

Er was eens

De schildpad en de oceaan (de mens en de zee)

Sprak en lachte op de dag dat ze zichzelf opat

Getijden slikken

Bergen verdrinken

Alle structuren

Soorten gereinigd

Deze cirkel is een broedplaats voor de canyon

Vervuiling in de dood

(Dosisone: ik zou het moeten weten)

Te veel onnatuurlijke geluiden

En invloedrijk licht waardoor je, een inspiratie leek onmogelijk

Maar ik heb dat verblijf gezien

Holle meren en ontheemde inwoners zoals I

Stap uit de gemene gewoonten van de echt geliefde, wijde geschraapte hemel

En ontsnapte zee

Ondanks wat ze meestal zijn

In de hoop dat hun God op een dag zal terugkeren

Elke keer als de lat rolt, raak ik meer van streek

Bezinken, plotseling onder adem

Rode crumble, ensemble herschikken

Met een snelle stroom passen dappere dapperen zich aan

Mensen en mooie equivalenten (duplicaten)

Hij heeft gelijk

Lieve moeder, moeder, wat mag zelfs

Gegroeid tot de grens van instinctief begrip van

Moreso, onwillig

We kiezen ervoor om te leren niets op te offeren

En van je andere creaties die je achtervolgt, neem een ​​wake

We sterven terwijl we ons proberen te verbergen voor ons gevaarlijke zelf

Het onreine beest van vrouwen, jacht, volledig onderzoek

De striktheid van hun ingewanden, het bouwen van grotten

En schoot de scherpe stenen om beter te doden, in feite

Ze rennen nu wild, ze vergiftigen zelfs land, aura, land

En jij met zijn uittreksel

Schaamteloos winnen apen de vervloekte gemeten, toepassen en concentreren

Is op zijn beurt achteruitgegaan, oh je hebt nog nooit zo'n slecht visioen gezien

Ze doden zelfs hun eigen soort om plezier te hebben en te winnen

Help ze alsjeblieft

Beteken, in de naam van vuur, laat je golven breken, onder onze adem

Crash en genees de lucht

Er was eens

De schildpad en de oceaan (de mens en de zee)

Sprak en lachte op de dag dat ze zichzelf opat

Getijden slikken

Bergen verdrinken

Alle structuren

Soorten gereinigd

Er was eens

De schildpad en de oceaan (de mens en de zee)

Sprak en lachte op de dag dat ze zichzelf opat

Getijden slikken

Bergen verdrinken

Alle structuren

Soorten gereinigd

Ik smeek je echter, neem mij eerst

Oh neem hem alsjeblieft eerst zodat mijn laatste dagen gespaard kunnen worden

Van zijn arrogante manieren en egocentrische glimlach

Ik kan het tegendeel niet bewijzen, en ik durf ook niet

Een man onder ogen zien, is een verschrikkelijke zaak

Ooit een zwemmende schildpad gezien?

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, hopeloos aan het zinken

'Cept ik hoop dat je stopt met bestaan'

Je hebt zo gelijk, daarom ben ik eerder gekomen om zwakke knieën in het zand te duwen

jij

In teruggetrokken kustlijnen, reddingslijnen en lichtlijnen

Om lieve moeder te leunen en te smeken lieve moeder

Jij neemt lieve moeder, onze levens zwermen terug

Er was eens

De oevers en de meren (het land en de zee)

Ontmoet en vocht totdat de wereld plat werd

Getijden werden bergen

En bergen zwommen

En de afgrond steeg om de mens te ontmoeten (en de zeespiegel steeg om de mens te ontmoeten)

En toen waren alle leviathans (en de mensen kunnen het niet begrijpen)

En hadden allemaal zo'n haast (en het water liep)

En we realiseren ons dat het niet zo diep was als we dachten dat we waren (en water dronk)

En waren allemaal te diep (en water gedood)

En niemand is echt droog (en water bespaard)

En woorden als dorst verliezen plotseling alle betekenis (en water verzwolgen)

En ze kijken niet langer uit over de zee (en werden)

En ze begrijpen wat het betekent om te zweten (en de mens begon te begrijpen)

En niemand kan het zien (met zijn longen gevuld en barstensvol golven)

En iedereen huilt meer (en lacht op de dag dat ze huilde)

En niemand kan het vertellen (en openstaan ​​om het lot in haar haastige armen te nemen)

En de oceaan sprak niet meer (en de zee sprak niet meer)