Catching Cold - Don Dixon

Well there’re biscuits on the table and turkey on the stove

Ground rice steaming and green beans stringing and pie that’s?

Almond?

That’s the way to spend Thanksgiving, but I’m not there to sit and?

take it?

in

I live in constant fear of being rolled, 'cause I’m up in New York city

catching cold

Well there are stockings by the chimney, stuffed with nuts and tangerines

Grandma’s chuckle, wild babies gurgle, dads tie is red and green

The table is packed with food again, I’m still not there to lend a hand

And I’ll miss the greatest story ever told, 'cause I’m up in New York city

catching cold

Oh I wish that I could be there with the packages and bows

To catch you smiling sweetly underneath the mistletoe

My chair is sitting empty as they call me on the phone

And the whole damn yule time seasons come and go

The party hats get dusted off, the family resolute

The band parades while cute spring maids give out flag salutes

Up here where they drink to twelve o’clock and then tear up the Times Square

block

I think I see the ghost of Lombardo;

he’s up in New York City catching cold

I’ll take his arm and head out for a stroll, two spectres in a swirling icy blow

Up in New York City catching cold

Nou, er zijn koekjes op tafel en kalkoen op het fornuis

Gemalen rijst stomen en sperziebonen rijgen en taart dat is?

Amandel?

Dat is de manier om Thanksgiving door te brengen, maar ik ben er niet om te zitten en?

pak aan?

in

Ik leef in constante angst om opgerold te worden, want ik ben in New York City

kou vatten

Nou, er zijn kousen bij de schoorsteen, gevuld met noten en mandarijnen

Oma's grinnik, wilde baby's gorgelen, vaders stropdas is rood en groen

De tafel staat weer vol met eten, ik ben er nog steeds niet om een ​​handje te helpen

En ik zal het beste verhaal dat ooit is verteld missen, want ik ben in de stad New York

kou vatten

Oh ik wou dat ik daar kon zijn met de pakjes en strikken

Om je lief te zien lachen onder de maretak

Mijn stoel staat leeg terwijl ze me bellen aan de telefoon

En de hele verdomde kersttijd seizoenen komen en gaan

De feestmutsen worden afgestoft, de familie resoluut

De band paradeert terwijl schattige lentemeisjes de vlaggegroet uitdelen

Hierboven waar ze tot twaalf uur drinken en dan het Times Square verscheuren

blok

Ik denk dat ik de geest van Lombardo zie;

hij is in New York City verkouden

Ik pak zijn arm en ga wandelen, twee spoken in een wervelende ijzige slag

In New York City verkouden