La neve di un anno fa - Domenico Modugno

Leggendo dei versi di un vecchio poeta francese

Che parla di antiche signore che non ci son più

Rivedo in un lieve frusciare di tende dischiuse

Tornare i begli anni turbati della mia gioventù

Però nelle nebbie del tempo

Si appannano i volti che amai

Oh immagine del primo amore

Dove stai?

Dov'è la soave Dorina?

Dov'è la crudele Mariù?

E la fragile Nora?

Marina?

Dov'è Silvana?

Dov'è Lulù?

Signore dal volto sfiorito

Sperdute nel tempo che va

S'è dissolto il profumo

Il ricordo è svanito

Come la neve di un anno fa

Signore dal volto sfiorito

Sperdute nel tempo che va

S'è dissolto il profumo

Il ricordo è svanito

Come la neve di un anno fa

Verzen lezen van een oude Franse dichter

Wat spreekt over oude dames die er niet meer zijn

Ik zie in een licht geritsel van open gordijnen

Om terug te keren naar de goede moeilijke jaren van mijn jeugd

Maar in de nevelen van de tijd

De gezichten waar ik van hield zijn bewolkt

Oh foto van eerste liefde

Waar ben je?

Waar is de lieve Dorina?

Waar is de wrede Mariù?

En de fragiele Nora?

Jachthaven?

Waar is Silvana?

Waar is Lulu?

Heer met een vervaagd gezicht

Verloren in de voorbijgaande tijd

Het parfum is opgelost

De herinnering is verdwenen

Net als de sneeuw van een jaar geleden

Heer met een vervaagd gezicht

Verloren in de voorbijgaande tijd

Het parfum is opgelost

De herinnering is verdwenen

Net als de sneeuw van een jaar geleden