Last Of The Lost - Dogwood

Our time has come.

There once was a time for us.

You cannot make it back no matter how fast you react.

This was our bond.

We said we’d always play for keeps.

No one takes it back;

They always ment it when they asked.

You never remembered why we were here.

The places that we shared

and times when you weren’t there.

I picture you when we were friends.

But I consider when it rains it pours,

there’s nothin more.

I won’t take it out on you.

But I’ll remember

when you went your own way, you felt so afraid, no one would follow you.

Time is now your affluence

the aromatic bouquet of the flora that those corporate types all love.

A stage upon which you retort.

Some chemicals in your bloodstream will never fill the void of being clean.

Gone is the normalcy,

last of the lost.

I long for you now,

forgive me somehow.

As I am weary

I release the hate that caused the break.

From taking it out on you.

And I will never disavow you’re in my heart I’m making it up to you.

Confident we know the way.

We will live again someday

I never said my last good bye.

I’ll always give you one last try.

Onze tijd is gekomen.

Er was eens een tijd voor ons.

Je kunt niet terug, hoe snel je ook reageert.

Dit was onze band.

We zeiden dat we altijd voor de zekerheid zouden spelen.

Niemand neemt het terug;

Ze noemen het altijd als ze erom vroegen.

Je hebt je nooit herinnerd waarom we hier waren.

De plaatsen die we hebben gedeeld

en tijden dat je er niet was.

Ik zie je voor me toen we vrienden waren.

Maar ik bedenk dat als het regent het giet,

er is niets meer.

Ik reken het niet op je af.

Maar ik zal het onthouden

toen je je eigen weg ging, was je zo bang dat niemand je zou volgen.

Tijd is nu uw rijkdom

het aromatische boeket van de flora waar al die bedrijfstypes dol op zijn.

Een stadium waarop u reageert.

Sommige chemicaliën in je bloedbaan zullen nooit de leegte van schoon zijn opvullen.

Weg is de normaliteit,

laatste van de verlorenen.

Ik verlang nu naar je,

vergeef me op de een of andere manier.

Omdat ik moe ben

Ik laat de haat los die de breuk veroorzaakte.

Van het op jou afreageren.

En ik zal nooit ontkennen dat je in mijn hart bent. Ik verzin het met je.

We zijn ervan overtuigd dat we de weg weten.

We zullen ooit weer leven

Ik heb nooit mijn laatste vaarwel gezegd.

Ik zal je altijd nog een laatste poging geven.