Prince of Ashes - Dødsengel

The sun has dawned, yet the old night lingers

The sun has dawned, yet it eludes sight

The earth I now inherit is one of ashen dunes

Haunted and inhabited by ancient sediments

They speak as if they live, these broken pieces

Still painting a picture of a kingdom failed and lost

Anatta, there is no core in spectres

Yet they are around me and in me

Their tongues are mine

They are the air and wind

In scorched desert storms and the dry breath

The Chorus of restless voices

A king must be an exorcist

Laying to rest the ghosts of ideation

Banishing the mirages of dust so the sun might pierce an ashen sky

De zon is opgekomen, maar de oude nacht blijft hangen

De zon is opgekomen, maar ontgaat het zicht

De aarde die ik nu erven is een van asgrauwe duinen

Achtervolgd en bewoond door oude sedimenten

Ze spreken alsof ze leven, deze gebroken stukken

Nog steeds een foto van een koninkrijk schilderen mislukt en verloren

Anatta, er is geen kern in spookbeelden

Toch zijn ze om me heen en in me

Hun tongen zijn van mij

Zij zijn de lucht en de wind

In verschroeide woestijnstormen en de droge adem

Het koor van rusteloze stemmen

Een koning moet een exorcist zijn

Leggen om de geesten van ideeën te laten rusten

De luchtspiegelingen van stof uitbannen zodat de zon een asgrauwe lucht kan doorboren