Emerald Earth - Dødsengel

Forever did I lie, dreaming

Forever did I walk, slumbering

A restless sleep, a waking dream

A world of grey and unrest

My heart rebelled against this dull horror

Yet my mind could conceive of nothing else

These eyes beheld nothing but grey dust

And my tongue could taste nothing but ashes

Yet from this nothing arose a lotus

Its petals golden and blue through the anguish which revealed an emerald earth

In this lies a great mystery

None was the initiator and nought was the offering

Nothingness revealed a hidden fire

Fresh eyes to the blind

None awoke the dreamer and there was no dream

Nothing kissed my brow and raised my eyes

Nothing took me by the hand and led me

We entered the portal

We passed through the watchtowers

We left the world of grey marionettes and shells

And the world gladdened into green at her coming

And i beheld the emerald earth

Voor altijd heb ik gelogen, dromend

Voor altijd liep ik, sluimerend

Een rusteloze slaap, een wakkere droom

Een wereld van grijs en onrust

Mijn hart kwam in opstand tegen deze saaie horror

Maar mijn geest kon niets anders bedenken

Deze ogen zagen niets anders dan grijs stof

En mijn tong kon niets anders proeven dan as

Maar hieruit ontstond niets een lotus

Zijn bloemblaadjes goud en blauw door de angst die een smaragdgroene aarde onthulde

Hierin ligt een groot mysterie

Niemand was de initiatiefnemer en niets was het offer

Niets onthulde een verborgen vuur

Frisse ogen voor blinden

Niemand maakte de dromer wakker en er was geen droom

Niets kuste mijn voorhoofd en hief mijn ogen op

Niets nam me bij de hand en leidde me

We zijn de portal binnengegaan

We zijn door de wachttorens gegaan

We verlieten de wereld van grijze marionetten en schelpen

En de wereld verheugde zich in het groen bij haar komst

En ik zag de smaragdgroene aarde