Broken - Dnmo, Sub Urban

I don't even want to watch it last

I just wanna bask in shattered glass

Pick each fragment up one at a time

Shards inside my skin

Want you to tell me that I'm broken

That I'm finally choking

I'm not worth the rhyme

I'm just a dime, a rusty token

Tell me that I'm fucked up

Mentally unstable

Tell me that I care too much about my whole damn fable

I just want your body

I don't want your mind

I just want a noose around my neck to pass the time

I just want a god, please, rather roll my dice

I don't wanna watch the light

Extinguish from your eyes

Bones are laced with oil

I'll just burn my name, no toil

I just want my way, so spoiled

How are you today?

I'll tell you that I'm broken

That I'm finally choking

I'm not worth the rhyme

I'm just a dime, a rusty token

Flooded wishing wells are, where I like to spend my days

I'd bathe in pools to dwell

But wish I could just wash away

Now tell me that I'm-

I don't want to watch it last

I won't recycle the past

The way you smile, cannot ever beat that

The space between our laughter always felt sad

Jam a stick between my spokes

I will never feel at home

The way you cry, they cannot ever beat that

The space between our tears had always felt mad

I don't really want to learn

I just want to watch you squirm

In my palm, relax

Hiding in the walls

Don't let go

Takes a certain personality, to drive me to thin sanity

I know my place

Tastes like blood

But I won't let go

Ik wil het niet eens als laatste zien

Ik wil gewoon koesteren in verbrijzeld glas

Pak elk fragment één voor één op

Scherven in mijn huid

Wil je me vertellen dat ik gebroken ben?

Dat ik eindelijk stik

Ik ben het rijm niet waard

Ik ben slechts een dubbeltje, een roestige token

Zeg me dat ik het verpest heb

Mentaal instabiel

Zeg me dat ik te veel om mijn hele verdomde fabel geef

Ik wil gewoon je lichaam

Ik wil je geest niet

Ik wil gewoon een strop om mijn nek om de tijd te doden

Ik wil gewoon een god, alsjeblieft, gooi liever mijn dobbelstenen

Ik wil niet naar het licht kijken

Doof uit je ogen

Botten zijn doorspekt met olie

Ik zal gewoon mijn naam verbranden, geen zwoegen

Ik wil gewoon mijn zin, zo verwend

Hoe gaat het met je vandaag?

Ik zal je zeggen dat ik gebroken ben

Dat ik eindelijk stik

Ik ben het rijm niet waard

Ik ben slechts een dubbeltje, een roestige token

Overstroomde wensputten zijn, waar ik graag mijn dagen doorbreng

Ik zou baden in poelen om te wonen

Maar wou dat ik me gewoon kon wassen

Zeg me nu dat ik-

Ik wil het niet als laatste zien

Ik zal het verleden niet recyclen

De manier waarop je lacht, kan dat nooit verslaan

De ruimte tussen ons gelach voelde altijd verdrietig

Steek een stok tussen mijn spaken

Ik zal me nooit thuis voelen

De manier waarop je huilt, dat kunnen ze nooit verslaan

De ruimte tussen onze tranen had altijd gek gevoeld

Ik wil niet echt leren

Ik wil je gewoon zien kronkelen

In mijn handpalm, ontspan

Verscholen in de muren

Laat niet los

Er is een bepaalde persoonlijkheid voor nodig om me tot een mager gezond verstand te drijven

Ik ken mijn plaats

Smaakt naar bloed

Maar ik laat niet los