Я ненавижу - DJ Дождик

Вечный вопрос — любовь есть или нет?

Каждый в этой жизни находит ответ.

Но современем ответы эти меняются

Потому что жизнь течет, она продолжается

Она течет как речка и у нее есть русло,

А ручки ее многочисленные чувства

И чаще получается что наша судьба

Такая же непросветная как мутная вода

Я не навижу себя, за то что я люблю тебя

Я не навижу тебя, за то что ты не моя

Я не навижу себя, за то что не могу забыть

Я не могу разлюбить, тебя

Не ужто ты забыла, о том, что с нами было?

Ах да, ты меня даже не любила

Вот только понял это я, слишком позно

Ну по чему же так все не серьезно?

А я тебя любил, а я тебе так верил

И для тебя моей душе открыты были двери

Ну хватит!

Все, закрою двери на замок

И не пущу больше тебя я на порог

Я не навижу себя, за то что я люблю тебя

Я не навижу тебя, за то что ты не моя

Я не навижу себя, за то что не могу забыть

Я не могу разлюбить, тебя

Слезы высохли, слез не осталось

И куда-то глубоко закопалась жалость

Все чистое хорошое что было во мне

Упало и лежит где-то на дне,

А том что с нами было, я конечно не забуду,

Но таким как был, наверно, я уже не буду,

Но как так получилось, не думал не гадал,

Но почему в тебя я сильно так попал,

Но так не замечаешь как сильно попадаешь,

А потом страдаешь в неизвестность улетаешь

Так что, пацаны, стреляйте мимо

Как говориться, не бывает огня без дыма

Я не навижу себя, за то что я люблю тебя

Я не навижу тебя, за то что ты не моя

Я не навижу себя, за то что не могу забыть

Я не могу разлюбить, тебя

De eeuwige vraag - is er liefde of niet?

Iedereen in dit leven vindt het antwoord.

Maar in de moderne tijd veranderen deze antwoorden

Want het leven stroomt, het gaat door

Het stroomt als een rivier en het heeft een kanaal,

En behandelt haar vele gevoelens

En vaker blijkt dat ons lot

Zo troebel als modderig water

Ik haat mezelf niet omdat ik van je hou

Ik haat je niet omdat je niet van mij bent

Ik haat mezelf niet om wat ik niet kan vergeten

Ik kan niet stoppen van je te houden

Ben je niet vergeten wat er met ons is gebeurd?

Oh ja, je hield niet eens van me

Ik kwam er net achter, het is te laat

Nou, waarom is alles zo niet serieus?

En ik hield van je, en ik geloofde je zo veel

En voor jou werden de deuren geopend voor mijn ziel

Goed genoeg!

Iedereen, ik doe de deuren op slot

En ik laat je niet meer binnen

Ik haat mezelf niet omdat ik van je hou

Ik haat je niet omdat je niet van mij bent

Ik haat mezelf niet om wat ik niet kan vergeten

Ik kan niet stoppen van je te houden

Tranen zijn opgedroogd, geen tranen meer

En ergens diep medelijden begraven

Al het pure goed dat in mij was

Het viel en ligt ergens op de bodem,

En wat ons is overkomen, zal ik zeker niet vergeten,

Maar ik zal waarschijnlijk niet meer zijn zoals ik was,

Maar hoe het gebeurde, ik dacht niet, raadde niet,

Maar waarom heb ik je zo hard geslagen,

Maar je merkt niet hoe hard je slaat,

En dan lijd je in het onbekende en vlieg je weg

Dus jongens, blijf schieten.

Zoals het spreekwoord zegt: er is geen vuur zonder rook.

Ik haat mezelf niet omdat ik van je hou

Ik haat je niet omdat je niet van mij bent

Ik haat mezelf niet om wat ik niet kan vergeten

Ik kan niet stoppen van je te houden