Дом - Distemper

Не надо стучать в заколоченный дом,

Тебе все равно там никто не откроет.

Там пусто внутри и не пахнет огнем,

Теперь этот дом ни копейки не стоит.

Когда-то он многих теплом согревал,

Пускал на ночлег под огромную крышу,

Но годы прошли, и, навеки пропал

Магический дух и подвалбные крысы.

Скрипят половицы и крыша течет,

Давно уже руки опущены вниз.

Не каждый сквозь холод без страха пройдет,

Не раз еще жизнь нам подкинет сюрприз.

Как много людей идут в тот старый дом,

Любимый когда-то, забытый теперь.

Встречали кого-то раскрытым окном,

Но в миг перед ними захлопнулась дверь

Je hoeft niet op een dichtgetimmerd huis te kloppen,

Niemand zal het toch voor je openen.

Het is leeg van binnen en ruikt niet naar vuur,

Nu is dit huis geen cent waard.

Eens verwarmde hij velen met warmte,

Hij liet me slapen onder een enorm dak,

Maar de jaren zijn verstreken, en voor altijd verdwenen

Magische geest en kelderratten.

De vloerplanken kraken en het dak lekt

De handen zijn al lang naar beneden.

Niet iedereen zal zonder angst door de kou gaan,

Meer dan eens zal het leven ons verrassen.

Hoeveel mensen gaan er naar dat oude huis?

Ooit geliefd, nu vergeten.

Ontmoet iemand met een open raam

Maar in een oogwenk sloeg de deur voor hun neus dicht