Алёна - Дискотека Авария

У Алёны карие глаза

У Алёны волосы по плечи

Ты меня Алёна от себя прогнала

И с другим целуешься при встрече

Смотря в солёные глаза, Алёна,

Как сказать тебе то, что было между нами не вернуть назад

Теперь у тебя своя жизнь

На сердце оттепель

Живу настоящим

Я одинок теперь… да…

Даже встретив, не спрошу как ты там

Ты же знаешь, не пойду по пятам

Даже если в горле ком

На сердце шрам

Переживу, но виду не подам

Когда-нибудь и нас простят

На небе столько звёзд, мы сотни клятв

Давали друг друга под ними

Что если кто-то упадёт, другой поднимет

Больше мне волос твоих не гладить

Алых губ твоих не целовать

Не смогли любовь с тобой наладить, ох наладить

Не сумели главного сказать

Когда под утро догорели свечи

За горизонтом спряталась луна

Я понял, в мире ничего не вечно

И не в меня была ты влюблена

И если всё вокруг непостоянно

Горит земля и тает лёд

Спросил тебя

Что будет с нами

Ответила ты это не пройдёт

Когда-нибудь быть может нас простят

На небе столько звёзд, мы сотни клятв

Давали друг друга под ними

Что если кто-то упадёт, другой поднимет

Elena heeft bruine ogen

Elena heeft schouderlang haar.

Je hebt me Alena van jezelf verdreven

En je kust met een ander wanneer je elkaar ontmoet

Kijkend in zoute ogen, Alena,

Hoe kan ik je vertellen wat er tussen ons was kan niet worden geretourneerd?

Nu heb je je eigen leven

Warmte in het hart

Ik leef in het heden

Ik ben nu eenzaam... ja...

Zelfs als ik je heb ontmoet, zal ik niet vragen hoe je daar bent

Je weet dat ik je niet op de hielen zal zitten

Ook al zit er een brok in de keel

Litteken op het hart

Ik zal het overleven, maar ik zal niet laten zien

Op een dag zullen we vergeven worden

Er zijn zoveel sterren aan de hemel, we zijn honderden eden

We gaven elkaar onder hen

Wat als iemand valt, pakt een ander op?

Ik streel je haar niet meer

Kus je scharlaken lippen niet

We konden de liefde niet met jou repareren, oh repareer het

Kan het belangrijkste niet zeggen

Toen de kaarsen 's ochtends opbrandden

De maan verstopte zich achter de horizon

Ik realiseerde me dat niets in de wereld voor altijd duurt

En je was niet verliefd op mij

En als alles in de buurt wispelturig is

De aarde brandt en het ijs smelt

vroeg je

Wat zal er met ons gebeuren?

Je hebt geantwoord dat het niet werkt

Op een dag zullen we misschien vergeven worden

Er zijn zoveel sterren aan de hemel, we zijn honderden eden

We gaven elkaar onder hen

Wat als iemand valt, pakt een ander op?