Self Portrait - Dirty Dike

This is my self portrait

Wrapped up warm in my north-face

Gliding through storms and doorways

And rhyme 'til my jaw breaks

Sure mate a vision of me

With the television smashed and the sizzling beef

And I’m steady living, trapped in the rhythm and beat

And my head is spinning, smacked out hitting the weed

And I guess it isn’t bad if it helps me adjust

But I’ll tell you it’s mad when it dwells in my trust

And affect it, and that’s a lesson mate use it

Seems that I have to be depressed to make music

Unless my face cubic, I’ll break out the surface

Never played stupid, my guessing games worthless

As I step on the wetter rain dirt

Its a lot more certain I never played her kid

One step ahead of my definite loss

Trying to fight my battles but the weapon is blocked

Am I ever going to be the main game or a weather turner

Never going to be my own brain or a clever learner

I’ll pedal further to make heads turn

I’m hooked like a maggot or a baked dead worm

So is this hatred, happiness all maybe fake

Confused by my life but I play the game

And stay the same insane in my crazy brain

And paint my name on walls to claim the fame --

It’s plainly lame

I can’t find the reflection, the puddle’s been clouded

Blind from deception, another kid frowning

Why must I step with the rubble and the sand dunes

My mind seems fucked from the trouble and the bad news

My dad used to say to keep sane;

keep up James and don’t live the clean way

But he’s blatantly strange, faking his ways

From a crazy age I saw him pacing away

Chasing the pathways, lost with the lights out

Raving with class mates, cost of a life now

The lessons learnt from the freshly burned victim

I once beat a kid to the ground then I kicked him

Switch the sickness to friends and favours

Strong as a shield as I bend your sabres

Free from the jail, the dark and dark fader

Tarnish my past, live fast and laugh later

This is dark, my answers scarce paper

Gassed in the last chamber, enhance my hearts neighbour

But thats my soul or my brain, or the golden maze of my swollen veins

Or my body parts drenched in the rain as the lorries pass

Motorways stain fake like a bobbies mask

Got to pass this rap in a sore state

I’d love to be free but I’m trapped in my portrait

Dit is mijn zelfportret

Warm ingepakt in mijn noordgezicht

Glijden door stormen en deuropeningen

En rijm tot mijn kaak breekt

Tuurlijk, een visioen van mij

Met de televisie kapot en het zinderende rundvlees

En ik leef stabiel, gevangen in het ritme en de beat

En mijn hoofd tolt, wordt uitgelachen en raakt de wiet

En ik denk dat het niet erg is als het me helpt om me aan te passen

Maar ik zal je vertellen dat het gek is als het in mijn vertrouwen blijft

En beïnvloed het, en dat is een lesgenoot, gebruik het

Het lijkt erop dat ik depressief moet zijn om muziek te maken

Tenzij mijn gezicht kubiek is, zal ik het oppervlak doorbreken

Nooit stom gespeeld, mijn gokspelletjes waardeloos

Terwijl ik op het nattere regenvuil stap

Het is veel zekerder dat ik nooit haar kind heb gespeeld

Mijn definitieve verlies een stap voor

Ik probeer mijn gevechten te voeren, maar het wapen is geblokkeerd

Zal ik ooit de hoofdgame worden of een weersvoorspelling?

Ik zal nooit mijn eigen brein of een slimme leerling zijn

Ik zal verder trappen om de hoofden te laten draaien

Ik ben verslaafd als een made of een gebakken dode worm

Dus is deze haat, geluk misschien nep?

Verward door mijn leven, maar ik speel het spel

En blijf dezelfde krankzinnige in mijn gekke brein

En schilder mijn naam op de muren om de roem op te eisen --

Het is duidelijk flauw

Ik kan de reflectie niet vinden, de plas is vertroebeld

Blind van bedrog, weer een fronsend kind

Waarom moet ik met het puin en de zandduinen stappen?

Mijn geest lijkt gestoord van de problemen en het slechte nieuws

Mijn vader zei altijd om gezond te blijven;

ga zo door James en leef niet op de schone manier

Maar hij is overduidelijk vreemd, hij doet alsof

Vanaf een gekke leeftijd zag ik hem weglopen

De paden achtervolgen, verdwaald met de lichten uit

Razen met klasgenoten, kost nu je leven

De lessen die zijn getrokken uit het vers verbrande slachtoffer

Ik heb ooit een kind tegen de grond geslagen en toen schopte ik hem

Verander de ziekte in vrienden en gunsten

Sterk als een schild als ik je sabels buig

Vrij van de gevangenis, de donkere en donkere fader

Bezoedel mijn verleden, leef snel en lach later

Dit is donker, mijn antwoorden schaars papier

Vergast in de laatste kamer, verbeter mijn naaste hart

Maar dat is mijn ziel of mijn hersenen, of het gouden doolhof van mijn gezwollen aderen

Of mijn lichaamsdelen doordrenkt van de regen terwijl de vrachtwagens passeren

Snelwegen bevlekken nep als een bobbies-masker

Moet deze rap in een pijnlijke staat doorgeven

Ik zou graag vrij zijn, maar ik zit gevangen in mijn portret