Leviathan - Dirt Poor Robins

Here I lie in the dark and deep

For a thousand years I’ve been asleep

Far removed from the walls that rage

Undisturbed by the earthquakes

And I wait, I wait

For in your stories I have waned

The only truth as myth remains

Your doubtful minds provoke my rage

Now you’ve awakened the beast no man can tame

I’m on my way, on my way

In my glory I will stand with no compassion for the common man

Leviathan will rise again

You remember that I am with no compassion for the common man

Leviathan will rise again

For in the shallows where you wait

I roll upon you like a tidal wave

And fold the cities in my wake

Bloody graves laid to waste

I’m on my way, on my way

In my glory I will stand with no compassion for the common man

Leviathan will rise again

You remember that I am with no compassion for the common man

Leviathan will rise again

As man returns to solid ground

I hide myself below the sound

Until their memories start to fade

I rest again beneath the waves

And I wait, yes I wait, wait, wait

Hier lig ik in het donker en diep

Al duizend jaar slaap ik

Ver verwijderd van de muren die woeden

Ongestoord door de aardbevingen

En ik wacht, ik wacht

Want in je verhalen ben ik afgenomen

De enige waarheid als mythe blijft

Je twijfelachtige gedachten wekken mijn woede op

Nu heb je het beest wakker gemaakt dat niemand kan temmen

Ik ben onderweg, onderweg

In mijn glorie zal ik staan ​​zonder mededogen voor de gewone man

Leviathan zal weer opstaan

Weet je nog dat ik geen medelijden heb met de gewone man

Leviathan zal weer opstaan

Voor in het ondiepe water waar je wacht

Ik rol op je af als een vloedgolf

En vouw de steden in mijn kielzog

Bloedige graven verloren gegaan

Ik ben onderweg, onderweg

In mijn glorie zal ik staan ​​zonder mededogen voor de gewone man

Leviathan zal weer opstaan

Weet je nog dat ik geen medelijden heb met de gewone man

Leviathan zal weer opstaan

Als de mens terugkeert naar vaste grond

Ik verberg mezelf onder het geluid

Tot hun herinneringen beginnen te vervagen

Ik rust weer onder de golven

En ik wacht, ja ik wacht, wacht, wacht