Ai A Noite - Dina

Cativa da sua lenda, de medos e fantasias

A noite não tem emenda e é noite todos os dias

Com as suas brincadeiras que às vezes nos deixam loucos

A noite não tem maneiras e até se mete nos esgotos

A noite chegou tão cega de não ver

Não ver a claridade, de não ver a claridade

Como um beijo que navega pelas duas

Ruas da saudade, pelas ruas da saudade

Ai ai ai ai ai ai…

Enquanto o poeta sonha e faz sonetos à Lua

A noite não tem vergonha e é de noite que anda nua

A noite estala de riso por saber que acende a chama

A noite não tem juízo, leva-nos todos prá cama

A noite chegou tão doce como, como

Um abraço de lã, como um abraço de lã

Prenhe de sombra deitou-se e deu, e deu

E deu à luz a manhã, e deu à luz a manhã

Ai ai ai ai ai ai…

Gevangen van je legende, van angsten en fantasieën

De nacht heeft geen verandering en het is elke dag nacht

Met je grappen waar we soms gek van worden

De nacht kent geen manieren en komt zelfs in het riool terecht

De nacht kwam zo blind van het niet zien

De duidelijkheid niet zien, de duidelijkheid niet zien

Als een kus die beide navigeert

Ruas da saudade, door de straten van saudade

Au au au au au au au…

Terwijl de dichter droomt en sonnetten maakt naar de maan

De nacht schaamt zich niet en het is 's nachts dat je naakt rondloopt

De nacht breekt van het lachen, wetende dat het de vlam aansteekt

De nacht heeft geen zin, het brengt ons allemaal naar bed

De nacht kwam zo zoet als, als

Een wollen knuffel, zoals een wollen knuffel

Zwanger van schaduw, ging ze liggen en gaf, en gaf

En bevallen in de ochtend, en bevallen in de ochtend

Au au au au au au au…