Viaggio di un poeta (1972) - Dik Dik

Lasciò il suo paese all’età di vent’anni

Con in tasca due soldi e niente di più

Aveva una donna che amava da anni

Lasciò anche lei per qualcosa di più

Promise a se stesso di non ritornare

Al vecchio paese della sua gioventù

Dove nessuno voleva sognare

I campi d’arare e niente di più

Cominciò così a fare il vagabondo

Girando paesi e città

Cercando fortuna in quartieri del mondo

Dimenticando la sua povertà

Un giorno in casa di un grande poeta

Trovò dei ragazzi che parlavan di pace

Di colpo capì che era quella la meta

Che aveva raggiunto per esser felice

Ritornò così a fare il vagabondo

Girando paesi e città

Voleva portare l’amore nel mondo

Ma pensò al paese di molti anni fa

Senza un soldo in tasca tornò ancora verso casa

Aveva capito cosa conta di più

Davanti alla sua porta c’era lei che lo aspettava

Tutto come prima non chiedeva di più

Hij verliet zijn land op twintigjarige leeftijd

Met twee sous in zijn zak en niets meer

Hij had een vrouw van wie hij al jaren hield

Hij ging ook weg voor iets meer

Hij beloofde zichzelf niet terug te keren

Naar het oude land van zijn jeugd

Waar niemand wilde dromen

De ploegende velden en niets meer

Zo begon een zwerver te zijn

Steden en dorpen verkennen

Op zoek naar geluk in buurten van de wereld

Zijn armoede vergeten

Op een dag in het huis van een grote dichter

Hij vond een paar jongens die over vrede spraken

Plotseling realiseerde hij zich dat dat het doel was

Die hij had bereikt om gelukkig te zijn

Dus hij werd weer een zwerver

Steden en dorpen verkennen

Hij wilde liefde naar de wereld brengen

Maar hij dacht aan het land van vele jaren geleden

Zonder een cent op zak ging hij weer naar huis

Hij begreep wat het belangrijkste is

Voor zijn deur stond ze op hem te wachten

Alles zoals voorheen vroeg niet om meer