Il primo giorno di primavera (1969) - Dik Dik

È quasi giorno ormai

e non ho tra le braccia

che il ricordo di te

ma è tardi devo correre

non c'è tempo per piangere

Salgo sopra un autobus

mentre guardo la gente

mi domando perché

mi sembrano tante nuvole

che nascondono te

È il primo giorno di primavera

ma per me è solo il giorno

che ho perso te

Qui in mezzo al traffico

c'è un pezzetto di verde

ed io mi chiedo perché

mentre nasce una primula

sto morendo per te

Het is nu bijna dag

en ik heb niet in mijn armen

dan de herinnering aan jou

maar het is laat ik moet rennen

er is geen tijd om te huilen

ik stap op een bus

terwijl ik naar mensen kijk

ik vraag me af waarom

ze lijken me zoveel wolken

die je verbergen

Het is de eerste dag van de lente

maar voor mij is het gewoon de dag

dat ik je verloor

Hier midden in het verkeer

er is een stukje groen

en ik vraag me af waarom

terwijl een sleutelbloem wordt geboren

ik sterf voor jou