Right Here - Diabolic

I’d like to thank ya’ll,

For this opportunity to drop the jewellery,

And get this shit poppin' musically.

Feels like I’m locked in hells gate and god’s my cell-mate,

Sayin' plot this jail-break, pop the cops who tailgate,

You sealed your fate prying inside my business,

To find a mind as scientific as Mayan hieroglyphics,

As god’s my witness, I’ll spit viral sickness,

Like bible scripted black plague in the last day’s final minutes,

On a primal vicious grind, till my vinyl shipments climb,

Through the great vine and be defined as vintage wine,

Sky’s the limit?

Fine, I’m in your atmosphere,

To racketeer the sky and to fall it on your rap career,

And I ain’t stackin' near the millions I’m worth,

Coz' sayin' somethin' ill in a verse and havin' skills are a curse,

But still, I got a feelin' that this villain at work’ll be,

More chillin' than still born children at birth,

I’m the king;

my underlings are building my church,

And when your mom close her eyes to pray I’m stealing her purse.

Now, god willing I become the illest on Earth,

Where love is hate so I just pray your feelings get hurt,

My life is tragic, so it’s only right I write the madness,

Like being psychopathic’s my right of passage,

And don’t care what the price of gas is,

I’ll splash it on you while I’m lighting matches,

And put out the flames with nitric acid,

Spiteful bastard, I’m back with a vengeance,

A fifth of Jack and a Mac-11 to capture the essence.

I’m just an artist gettin' closer to the edge,

So when I go over know I put my soul in what I said,

For real, Bolic ain’t focused on the bread,

I had enough of that, so if you with me where the fuck you at?

Where the fuck you at?

We right here,

Where the fuck you at?

We right here,

Where the fuck you at?

We right here,

Where the fuck you at?

We right here.

Fuck your gun fights, all I need is one mic and crowd-time,

And I could outshine the sunlight on cloud nine,

For now I’m climbin' uphill and grindin',

Till I chill reclining on a diamond studded silver lining,

Feel this priming, but those sceptics don’t get it,

Most said I dig my own grave, I’m too poetic,

Stressed like Po said, let’s organise confusion,

I’m just a microphone fiend, always high,

Using the rush, intoxicated me and fortified the movement,

And plus I get to slaughter guys all for my amusement,

Drawn my conclusion, don’t need a label budget,

So I’m sayin' «fuck it», like I’m way above it, you can hate or love it,

Raised in Suffolk, fighting like I’m Razor Ruddock,

Without a pot to piss in;

urinate in public,

In the home of Rakim, Eric Sermon, R.A.

The Rugged,

Diabolic’s dancing with the devil angel dusted,

Bring the ruckus;

let’s rumble in the slums,

So I can punch you in the ribs till there punchering your lungs,

I’m just wondering, how the fuck you doubling your funds,

By lieing about scratching off the numbers on the gun,

Coz', the muthafuckas where I’m from feel inside,

That even though Dilla died, hip-hop is still alive,

And it will survive the fake thugs talkin' tough,

When I click the nine to get a dial tone and call your bluff.

Ik wil je graag bedanken,

Voor deze gelegenheid om de sieraden te laten vallen,

En laat deze shit muzikaal knallen.

Het voelt alsof ik opgesloten zit in de poort van de hel en god is mijn celgenoot,

Zeggen dat ze deze ontsnapping uit de gevangenis beramen, de politie achter de achterklep laten vallen,

Je bezegelde je lot door nieuwsgierig te zijn naar mijn zaken,

Om een ​​geest te vinden die zo wetenschappelijk is als Maya-hiërogliefen,

Als mijn getuige van God, zal ik virale ziekte uitspugen,

Als zwarte pest in de bijbel in de laatste minuten van de laatste dag,

Op een vicieuze sleur, tot mijn vinylzendingen stijgen,

Door de grote wijnstok en worden gedefinieerd als vintage wijn,

Is de hemel de limiet?

Prima, ik ben in jouw sfeer,

Om de lucht af te kraken en het op je rapcarrière te laten vallen,

En ik kom niet in de buurt van de miljoenen die ik waard ben,

Want iets slecht zeggen in een vers en vaardigheden hebben is een vloek,

Maar toch, ik heb het gevoel dat deze slechterik op het werk zal zijn,

Meer chillin' dan doodgeboren kinderen bij de geboorte,

Ik ben de koning;

mijn ondergeschikten bouwen mijn kerk,

En als je moeder haar ogen sluit om te bidden, steel ik haar portemonnee.

Nu, als God het wil, word ik de illest op aarde,

Waar liefde haat is, dus ik bid gewoon dat je gevoelens gekwetst worden,

Mijn leven is tragisch, dus het is maar goed dat ik de waanzin schrijf,

Alsof psychopathisch zijn mijn recht van doorgang is,

En het maakt niet uit wat de prijs van gas is,

Ik zal het op je spatten terwijl ik lucifers aansteek,

En de vlammen doven met salpeterzuur,

Hatelijk klootzak, ik ben terug met een wraak,

Een vijfde van Jack en een Mac-11 om de essentie vast te leggen.

Ik ben gewoon een artiest die dichter bij de rand komt,

Dus als ik erover ga, weet dat ik mijn ziel leg in wat ik zei,

Echt, Bolic is niet gefocust op het brood,

Ik had er genoeg van, dus als je bij mij bent, waar ben je dan verdomme?

Waar ben je verdomme?

Wij, hier,

Waar ben je verdomme?

Wij, hier,

Waar ben je verdomme?

Wij, hier,

Waar ben je verdomme?

Wij hier.

Fuck je vuurgevechten, alles wat ik nodig heb is een microfoon en publiekstijd,

En ik zou het zonlicht op wolk negen kunnen overtreffen,

Voor nu ben ik aan het klimmen en grinden,

Tot ik chill liggend op een met diamanten bezaaide zilveren voering,

Voel deze priming, maar die sceptici snappen het niet,

De meesten zeiden dat ik mijn eigen graf graaf, ik ben te poëtisch,

Gestresst zoals Po zei, laten we verwarring organiseren,

Ik ben gewoon een microfoonfanaat, altijd high,

Gebruik makend van de rush, bedwelmde me en versterkte de beweging,

En bovendien mag ik jongens afslachten voor mijn plezier,

Mijn conclusie getrokken, geen labelbudget nodig,

Dus ik zeg 'fuck it', alsof ik er ver boven sta, je kunt het haten of ervan houden,

Opgegroeid in Suffolk, vechtend alsof ik Razor Ruddock ben,

Zonder een pot om in te pissen;

urineren in het openbaar,

In het huis van Rakim, Eric Sermon, R.A.

de ruige,

Duivelse danst met de duivelse engel bestrooid,

Breng de herrie;

laten we rommelen in de sloppenwijken,

Dus ik kan je in de ribben slaan tot je je longen perforeert,

Ik vraag me gewoon af, hoe verdomme je je geld verdubbelt,

Door te liegen over het wegkrabben van de cijfers op het pistool,

Coz', de muthafuckas waar ik vandaan kom voelen van binnen,

Dat hoewel Dilla stierf, hiphop nog steeds leeft,

En het zal de neppe schurken overleven die stoer praten,

Als ik op de negen klik om een ​​kiestoon te krijgen en je bluf te noemen.