Flying Dutchman - Destiny

To the man that was lost at sea

See him leaving the comforting land

Icy wind rips the deep apart

His vessel gaining on the roaring waves

Don’t go to far, stay close to the ground

No one to save you if trouble occurs

The sound of his loved one echoed in his head

Just today, never again

Nevermore, never again

Man lost at sea

Sank into the deep

Now his spirit’s free

Nevermore, never again

Man lost at sea

Fought all night long

The sirens calling me

Screaming, roaring a cry for help

The wind is whipping the dark to white

Taste the sea, the salty foam

Pushed into a void of oblivion

Tortured by the will of the violent storm

Trying not to lose his grip

Sinking deeper into his grave

Just today, never again

Nevermore, never again

Man lost at sea

Sank into the deep

Now his spirit’s free

Nevermore, never again

Man lost at sea

Fought all night long

The sirens calling me

All is quiet, soft and warm

On the horizon a vessel of ghosts

Resting upon a mirror of streams

Not one move, not a sound on deck

Just the wind whispering the nightmare

Rest the truth that no one will know

Just today, never again

Just today, never again

Nevermore, never again

Man lost at sea

Sank into the deep

Now his spirit’s free

Nevermore, never again

Man lost at sea

Fought all night long

The sirens calling me

Nevermore, never again

Man ceased to be

Sank into the deep

The sirens calling me

Aan de man die verdwaald was op zee

Zie hem het troostende land verlaten

IJzige wind scheurt de diepte uit elkaar

Zijn schip wint op de brullende golven

Ga niet te ver, blijf dicht bij de grond

Niemand om u te redden als er zich problemen voordoen

Het geluid van zijn geliefde echode in zijn hoofd

Alleen vandaag, nooit meer

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

In de diepte gezonken

Nu is zijn geest vrij

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

De hele nacht gevochten

De sirenes die me roepen

Schreeuwend, brullend om hulp

De wind blaast het donker naar wit

Proef de zee, het zoute schuim

In een leegte van vergetelheid geduwd

Gemarteld door de wil van de hevige storm

Proberen zijn greep niet te verliezen

Dieper in zijn graf zinken

Alleen vandaag, nooit meer

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

In de diepte gezonken

Nu is zijn geest vrij

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

De hele nacht gevochten

De sirenes die me roepen

Alles is stil, zacht en warm

Aan de horizon een schip van geesten

Rustend op een spiegel van stromen

Geen enkele beweging, geen geluid op het dek

Alleen de wind fluistert de nachtmerrie

Rust de waarheid die niemand zal weten

Alleen vandaag, nooit meer

Alleen vandaag, nooit meer

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

In de diepte gezonken

Nu is zijn geest vrij

Nooit meer, nooit meer

Man verdwaald op zee

De hele nacht gevochten

De sirenes die me roepen

Nooit meer, nooit meer

De mens is opgehouden te bestaan

In de diepte gezonken

De sirenes die me roepen