En tus manos (con David Otero) - Despistaos, David Otero

Éramos reflejos de un tiempo mejor

Dejando que la vida abrazara nuestra espalda

Íbamos a tientas sobre aquel colchón

Queriendo que la magia de esa luz no se acabara

Sin motor volábamos contrarreloj

Creíamos que nunca terminaba este verano

Y al caer el mundo se desvaneció

Perdiéndonos sin mapa desandamos nuestros pasos

Pasajeros de un instante

Tú en tus charcos, yo en mis mares

Tú tan hueso, yo tan piel

Tú tan quiero, yo tan siento

Tú en tus manos, yo también

Tú tan fuego de este incendio

Yo ceniza en un mantel

Tú tan verso yo tan cuento

Tú en tus manos, yo también

Descubrí mil formas de sobrevivir

Juntando los pedazos y abriendo las alas

Duele tanto y aun así, a veces me acuerdo de ti

Y suelo imaginarte al otro lado de la cama

Tú en tus charcos, yo en mis mares

Tú tan hueso, yo tan piel

Tú tan quiero, yo tan siento

Tú en tus manos, yo también

Tú tan fuego de este incendio

Yo ceniza en un mantel

Tú tan verso, yo tan cuento

Tú en tus manos, yo también

Pasajeros de un instante

Tú en tus charcos, yo en mis mares

Tú tan hueso, yo tan piel

Tú tan quiero, yo tan siento

Tú en tus manos, yo también

Tú tan fuego de este incendio

Yo ceniza en un mantel

Tú tan verso, yo tan cuento

Tú en tus manos, yo también

We waren reflecties van een betere tijd

Het leven onze rug laten knuffelen

We waren aan het tasten op dat matras

Willen dat de magie van dat licht niet stopt

Zonder motor vlogen we tegen de klok in

We dachten dat deze zomer nooit eindigde

En toen de wereld viel, verdween ze

Verdwalen zonder kaart, we keren op onze stappen terug

Passagiers van een moment

Jij in je plassen, ik in mijn zeeën

Jij zo bot, ik zo huid

Je houdt zo van, ik voel me zo

Jij in jouw handen, ik ook

Jij zo vuur van dit vuur

Ik as op een tafelkleed

Jij zo vers ik zo verhaal

Jij in jouw handen, ik ook

Ik ontdekte duizend manieren om te overleven

De stukjes bij elkaar leggen en de vleugels spreiden

Het doet zoveel pijn en soms herinner ik me je nog

En ik stel me je meestal voor aan de andere kant van het bed

Jij in je plassen, ik in mijn zeeën

Jij zo bot, ik zo huid

Je houdt zo van, ik voel me zo

Jij in jouw handen, ik ook

Jij zo vuur van dit vuur

Ik as op een tafelkleed

Jij zo vers, ik zo verhaal

Jij in jouw handen, ik ook

Passagiers van een moment

Jij in je plassen, ik in mijn zeeën

Jij zo bot, ik zo huid

Je houdt zo van, ik voel me zo

Jij in jouw handen, ik ook

Jij zo vuur van dit vuur

Ik as op een tafelkleed

Jij zo vers, ik zo verhaal

Jij in jouw handen, ik ook