Att vara själv och inte ensam alls - Den Svenska Björnstammen

Jag satt tyst när jag tog sista tåget hem ikväll

Vi kommer aldrig lära känna varann

Dom som stannade kvar har kanske lika roligt än

Eller skriker dom om saker som dom ångrar sen

Vi kunde ge varandra hopp om en morgondag

Vi kunde ställa krav och sen ge oss av

Jag längtar gärna genom natten i din hand

Hur kan vi möta det vi ser?

Vi kan föreställa trådar som en chans

Att vara själv och inte ensam alls

Snälla, glöm bort det jag sa

Jag ångrar varje rad, jag har inget försvar

Snälla, det här är galenskap

Har glömt bort var vi kom ifrån, har glömt bort vart vi ska

Hur kan vi möta det vi ser?

Vi kan föreställa trådar som en chans

Att vara själv och inte ensam alls

Att vara själv och inte ensam alls

Att vara själv och inte ensam alls

Ik zat stil toen ik vanavond de laatste trein naar huis nam

We zullen elkaar nooit leren kennen

Degenen die zijn gebleven, hebben misschien nog net zoveel plezier

Of ze schreeuwen over dingen waar ze later spijt van hebben

We kunnen elkaar hoop geven op een morgen

We kunnen eisen stellen en dan vertrekken

Ik verlang naar de nacht in jouw hand

Hoe kunnen we onder ogen zien wat we zien?

We kunnen threads voorstellen als een kans

Alleen zijn en helemaal niet alleen

Alsjeblieft, vergeet wat ik zei

Ik heb spijt van elke regel, ik heb geen verdediging

Alsjeblieft, dit is waanzin

Zijn vergeten waar we vandaan kwamen, zijn vergeten waar we heen gaan

Hoe kunnen we onder ogen zien wat we zien?

We kunnen threads voorstellen als een kans

Alleen zijn en helemaal niet alleen

Alleen zijn en helemaal niet alleen

Alleen zijn en helemaal niet alleen