Hieronder staat de songtekst van het nummer Nameless Streets , artiest - Defeater met vertaling
Originele tekst met vertaling
Defeater
As a kid the summers seemed so long
The dusk a never ending song
Too much, too young
He’d never hear it again
A walk through the dismal streets
The alleys where the junkies sleep
Too much, too young
«Well, that will never be me»
Slow, hand in hand to the boardwalk’s end
His mother’s words like the biting wind
«Please don’t leave me»
He’ll never hear them again
«Keep quiet, stay out of sight»
Her sunken eyes that used to burn so bright
«Please don’t leave me, please don’t leave me»
So he hid pressed against the wall
Under stairs in the darkened hall
The sound of heartbreak reminded him of home
Shadows move slow across the floor
A minute seemed like a day or more
The end of heartache when she opened the door
The sights, sounds, smell of burnt out shame, pride, spite, love
They all come here to die
He sobs, «Please take me away
Please mother bring us home safe
On nameless streets the way we came»
And suddenly she prayed for better days
And for redemption
Sullenly she prayed to keep from harm’s way and for conviction
But there’s no forgiveness here
No hope beyond that pier
No way to get out now
Not for her in this dead end town
And that drunk is waiting up
Him and Jack, the empty cup
«Where you been?
What you on?
Who’d you fuck?»
One more drink to toast «good luck»
She gets a stiff hand from the old man
Like the bourbon he’s been drinking, black out
And she gets a stiff hand from the old man
Like the bourbon he’s been drinking, black out
The summers seemed so long
The dusk a never ending song
Too much, too young
He’d never sleep again
Too much, too young
«Well, that will never be me»
Als kind leken de zomers zo lang
De schemering een nooit eindigend lied
Te veel, te jong
Hij zou het nooit meer horen
Een wandeling door de sombere straten
De steegjes waar de junkies slapen
Te veel, te jong
"Nou, dat zal ik nooit zijn"
Langzaam, hand in hand naar het einde van de promenade
Zijn moeders woorden als de bijtende wind
"Laat me alsjeblieft niet in de steek"
Hij zal ze nooit meer horen
"Zwijg, blijf uit het zicht"
Haar ingevallen ogen die zo fel brandden
"Verlaat me alsjeblieft niet, verlaat me alsjeblieft niet"
Dus hij verstopte zich tegen de muur
Onder de trap in de verduisterde hal
Het geluid van liefdesverdriet deed hem aan thuis denken
Schaduwen bewegen langzaam over de vloer
Een minuut leek een dag of langer
Het einde van verdriet toen ze de deur opendeed
De bezienswaardigheden, geluiden, geur van opgebrande schaamte, trots, wrok, liefde
Ze komen allemaal hier om te sterven
Hij snikt: "Breng me alsjeblieft weg"
Alsjeblieft, moeder, breng ons veilig thuis
Op naamloze straten zoals we kwamen»
En plotseling bad ze voor betere dagen
En voor verlossing
Nors bad ze om te voorkomen dat het kwaad zou gaan en om veroordeling
Maar er is hier geen vergeving
Geen hoop buiten die pier
Geen manier om er nu uit te komen
Niet voor haar in deze doodlopende stad
En die dronkaard wacht op
Hij en Jack, de lege beker
"Waar was je?
Waar ben je mee bezig?
Met wie heb je geneukt?»
Nog een drankje om te proosten op "veel geluk"
Ze krijgt een stijve hand van de oude man
Zoals de bourbon die hij heeft gedronken, black-out
En ze krijgt een stijve hand van de oude man
Zoals de bourbon die hij heeft gedronken, black-out
De zomers leken zo lang
De schemering een nooit eindigend lied
Te veel, te jong
Hij zou nooit meer slapen
Te veel, te jong
"Nou, dat zal ik nooit zijn"
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt