Blessed Burden - Defeater

Unwanted from his first breath

A mother’s blessing born, a father’s burden worn

The bright shine of the sunrise

Along the tile floor to the open door

With blood on the sheets, she lay on the mattress

Staring aimlessly, numb, dark and decayed

On the bathroom floor of their rundown apartment

Scraping fingers on tile just to feel something

Unwanted by a bastard father

Unwanted

But through the hazel eyes of his mother

She’s praying for god to save her

«Please save me, please save me»

But when she needs him most, he doesn’t answer

Another rosary, another unanswered plea

«Please take us away, please let us be safe

Let everyone that sees me forget my face»

But all she gets is the drunk with his fists and that old devil look in his eye

Him and Jack, that gambling debt, that old devil look in his eye

And without warning he raises his hand to her

And without warning he raises his hand to her and he says

«Your god can’t hear you, not down here»

«Please save me, please save me»

«No one will save you because no one cares»

Another rosary, another unanswered plea

«Please take us away, please let us be safe

Let everyone that sees me forget my face»

And with her newborn boy

They would cry until the early morning light

It was the first of many, many sleepless nights

Ongewenst vanaf zijn eerste ademhaling

Een moeders zegen geboren, een vaders last gedragen

De heldere glans van de zonsopgang

Langs de tegelvloer naar de open deur

Met bloed op de lakens lag ze op de matras

Doelloos staren, gevoelloos, donker en vervallen

Op de badkamervloer van hun vervallen appartement

Vingers op tegel schrapen om iets te voelen

Ongewenst door een bastaardvader

ongewenst

Maar door de bruine ogen van zijn moeder

Ze bidt tot God om haar te redden

"Red me alsjeblieft, red me alsjeblieft"

Maar wanneer ze hem het meest nodig heeft, antwoordt hij niet

Nog een rozenkrans, nog een onbeantwoord pleidooi

«Breng ons alsjeblieft weg, laat ons alsjeblieft veilig zijn

Laat iedereen die me ziet mijn gezicht vergeten»

Maar het enige wat ze krijgt is de dronkaard met zijn vuisten en die oude duivelse blik in zijn ogen

Hij en Jack, die gokschuld, die oude duivelse blik in zijn ogen

En zonder waarschuwing steekt hij zijn hand op naar haar

En zonder waarschuwing steekt hij zijn hand op naar haar en zegt hij:

«Je god kan je niet horen, niet hier beneden»

"Red me alsjeblieft, red me alsjeblieft"

«Niemand zal je redden omdat het niemand kan schelen»

Nog een rozenkrans, nog een onbeantwoord pleidooi

«Breng ons alsjeblieft weg, laat ons alsjeblieft veilig zijn

Laat iedereen die me ziet mijn gezicht vergeten»

En met haar pasgeboren zoontje

Ze zouden huilen tot het vroege ochtendlicht

Het was de eerste van vele, vele slapeloze nachten