Who Wants It - Deep Blue Something

Who wants it?

who wants it?

who wants it?

ask for it by name

who wants it?

who wants it?

I’ll be your one that got away

when is the good ever good enough,

when you’re given to giving up?

but you’re not one to stop

let’s face it

you’ve tried and it’s too hard.

now you’re sprawled on the kitchen floor

with your best aiming at the door.

what the bleach won’t erase is the pain

what you’re left with is nothing

compared to the let-down stains of the brush-off.

who wants it?

you shake your fists out into the sky

with your lips dripping cyanide

and you’re blaming yourself

(and you should)

'cause you fall for their come-ons.

you pay the price for your 'liberties'

in little ways that you never see

when you’re faced with nothing

but lies and deceit

the despair of not knowing is worse

that the blood left on your hands.

who wants it?

Wie wil het?

wie wil het?

wie wil het?

vraag ernaar bij naam

wie wil het?

wie wil het?

Ik zal degene zijn die is ontsnapt

wanneer is het goede ooit goed genoeg,

wanneer je moet opgeven?

maar je bent niet iemand om te stoppen

laten we eerlijk zijn

je hebt het geprobeerd en het is te moeilijk.

nu lig je languit op de keukenvloer

met je beste gericht op de deur.

wat het bleekmiddel niet uitwist, is de pijn

wat je overhoudt is niets

vergeleken met de vervaagde vlekken van de brush-off.

wie wil het?

je schudt je vuisten de lucht in

met je lippen druipend van cyanide

en je geeft jezelf de schuld

(en dat zou je ook moeten doen)

omdat je valt voor hun come-ons.

je betaalt de prijs voor je 'vrijheden'

op kleine manieren die je nooit ziet

als je met niets wordt geconfronteerd

maar leugens en bedrog

de wanhoop van het niet weten is erger

dat het bloed aan uw handen achterliet.

wie wil het?