Home - Deep Blue Something

If I woke up one morning with my memory gone

I’d pick out some clothes and I’d put them on

Then I’d walk down the street and find a cafe

And I’d order a Guiness and I’d sit there all day

Then some kids would come in and start a fuss

About how great their weekend in New Orleans was

I’d look down and smile like their tale was my own

I’d be drowning in memory, and then I would know

How it used to be in summer, so many years ago

When we really didn’t worry, or care to know

Where we would be, or how old we had grown

Then I’d open my eyes and I know I was

Home

Where my friends are

Even when I’m not

I wish you were here

Then it would rain, like it sometimes does

And if we were bored it wouldn’t bother us

We’d just get in the car and drive through the night

And get lost in East Texas, but no one would mind

'Cause we’d find our way home like we always do

Funny how the time flies in our youth

But with darkness approaching, we will all grow close

In that place we call heaven but for now, we’ll just call it

Home

Where my friends are

Even when I’m not

I wish you were here

I’ll see you at home

Als ik op een ochtend wakker werd met mijn geheugen weg

Ik zou wat kleren uitzoeken en ze aantrekken

Dan zou ik door de straat lopen en een café zoeken

En ik bestelde een Guiness en ik zat daar de hele dag

Dan kwamen er een paar kinderen binnen en maakten ze ruzie

Over hoe geweldig hun weekend in New Orleans was

Ik zou naar beneden kijken en glimlachen alsof hun verhaal het mijne was

Ik zou verdrinken in mijn geheugen, en dan zou ik het weten

Hoe het in de zomer was, zoveel jaren geleden

Toen we ons echt geen zorgen maakten, of wilden weten

Waar we zouden zijn, of hoe oud we waren geworden?

Dan zou ik mijn ogen openen en ik weet dat ik dat was

Thuis

Waar mijn vrienden zijn

Ook als ik dat niet ben

Ik wou dat je hier was

Dan zou het regenen, zoals het soms doet

En als we ons zouden vervelen, zou het ons niet storen

We stapten gewoon in de auto en reden door de nacht

En verdwalen in Oost-Texas, maar niemand zou het erg vinden

Omdat we onze weg naar huis zouden vinden zoals we altijd doen

Grappig hoe de tijd vliegt in onze jeugd

Maar als de duisternis nadert, zullen we allemaal dichterbij komen

Op die plek noemen we de hemel, maar voor nu noemen we het gewoon

Thuis

Waar mijn vrienden zijn

Ook als ik dat niet ben

Ik wou dat je hier was

Ik zie je thuis