Street Gangs - Daz Dillinger

To the adult world the casual violonce of gang life was horrifing

But in the distorted world of gangs risking death by getting shot was one sure

way of winning a gangs respect

I was shot when I was 15 or 16

(shots fired in the area gang fight in the parking lot)

When my longs collapsed uhm.

the the 22 is still lodge in my chest to dis day

See getting shot and livin was more for my ego it was more for my image

I could now I could walk around like supeman.

Id been shot I’m you know I’m I’m

the great I am now in my chest at that?

They show off their scars the way war veterans display purple hearts.

I got shot in the heart and um…

These are other scars that Ive had from other neighborhood fightings and doesnt

stop

Do you get used to death?

Do you get used to the fact that you could die anyday?

(Do you get used to it?)

See i dont worru bout that till you get hit by dat bullet, see like thats just

like when people steal cars they dont worry about getting caught till they get

caught right?

Same when we shooting at a person i dont think about getting

caught till i get caught

The explosion of gangs in the last to decades of the 20th century grew under a

much larger problem.

The rise of a social under class and americas failure to

provide hope.

The children bored into a world of disitigrating family life and

grinding poverty.

All though there small successes with programs designed to

create a future for some of those children, no one came up with a large scale

program that delt effectedly, with the forces of dispare and alienaion that

promted some many young americans to look for their identity and theit self

asteem in the world of street gangs.

(street gangs street gangs street gangs

street gangs)

Voor de volwassen wereld was het ongedwongen geweld van het bendeleven afschuwelijk

Maar in de verwrongen wereld van bendes die de dood riskeerden door neergeschoten te worden, was er één zeker

manier om het respect van een bende te winnen

Ik werd neergeschoten toen ik 15 of 16 was

(schoten afgevuurd in het gebied bendegevecht op de parkeerplaats)

Toen mijn verlangens instortten, uhm.

de 22 zit nog steeds in mijn borst tot de dag van vandaag

Kijk, neergeschoten worden en leven was meer voor mijn ego, het was meer voor mijn imago

Ik kon nu ik kon rondlopen als superman.

Ik ben neergeschoten ik ben je weet dat ik ben ik ben

de grote ben ik nu in mijn borst bij dat?

Ze pronken met hun littekens zoals oorlogsveteranen paarse harten tonen.

Ik werd in het hart geschoten en eh...

Dit zijn andere littekens die ik heb gehad van andere buurtgevechten en niet

stop

Raak je gewend aan de dood?

Raak je eraan gewend dat je elk moment kunt overlijden?

(Wen je er aan?)

Zie je, ik maak me daar geen zorgen over totdat je geraakt wordt door die kogel, kijk dat is gewoon

zoals wanneer mensen auto's stelen, maken ze zich geen zorgen om betrapt te worden totdat ze krijgen

gepakt toch?

Hetzelfde als we schieten op een persoon waar ik niet aan denk om te krijgen

gepakt tot ik gepakt word

De explosie van bendes in de laatste tot decennia van de 20e eeuw groeide onder een

veel groter probleem.

De opkomst van een sociale onderklasse en het falen van Amerika om

hoop geven.

De kinderen verveelden zich in een wereld van denigrerend gezinsleven en

schrijnende armoede.

Hoewel er kleine successen zijn met programma's die zijn ontworpen om

maak een toekomst voor sommige van die kinderen, niemand heeft een grote schaal bedacht

programma dat effectief delt, met de krachten van verdeeldheid en vervreemding die

riep een aantal jonge Amerikanen op om hun identiteit en zichzelf te zoeken

asteem in de wereld van straatbendes.

(straatbendes straatbendes straatbendes)

straat bendes)