Bread and Roses - Dawn Landes

As we go marching, marching, in the beauty of the day

A million darkened kitchens, a thousand mill lofts gray

Are touched with all the radiance that a sudden sun discloses

For the people hear us singing, bread and roses, bread and roses

As we come marching, marching, we battle too, for men

For they are women’s children and we mother them again

Our days shall not be sweated from birth until life closes

Hearts starve as well as bodies, give us bread, but give us roses

As we come marching, marching, un-numbered women dead

Go crying through our singing their ancient call for bread

Small art and love and beauty their trudging spirits knew

Yes, it is bread we.

fight for, but we fight for roses, too

As we go marching, marching, we bring the greater days

The rising of the women means the rising of the race

No more the drudge and idler, ten that toil where one reposes

But a sharing of life’s glories, bread and roses, bread and roses

Terwijl we gaan marcheren, marcheren, in de schoonheid van de dag

Een miljoen verduisterde keukens, duizend molen lofts grijs

Worden aangeraakt met alle uitstraling die een plotselinge zon onthult

Want de mensen horen ons zingen, brood en rozen, brood en rozen

Terwijl we marcheren, marcheren, vechten we ook, voor mannen

Want het zijn vrouwenkinderen en we bemoederen ze weer

Onze dagen zullen niet bezweet zijn vanaf de geboorte totdat het leven is afgesloten

Harten verhongeren evenals lichamen, geef ons brood, maar geef ons rozen

Terwijl we marcheren, marcheren, ongenummerde vrouwen dood

Ga huilen door het zingen van hun oude roep om brood

Kleine kunst en liefde en schoonheid kenden hun sjokkende geesten

Ja, het is brood dat wij.

vechten voor, maar we vechten ook voor rozen

Terwijl we gaan marcheren, marcheren, brengen we de grotere dagen

De opkomst van de vrouwen betekent de opkomst van de race

Niet meer de sleur en luiaard, tien dat zwoegen waar men rust

Maar een delen van de glorie van het leven, brood en rozen, brood en rozen