Learn How to Say Goodbye - David Campbell, John Bucchino

Suddenly finding myself with a book and pen

Hearing this fickle muse whispering once again

Maybe there’s something important she needs to share

Maybe I’ll write it down, maybe I’ll really care

Things change, things die, she says

Learn how to say goodbye

Things fall, things fly, she says

Sun like a rubber ball

Floats in a sea of sky

Danger lies waiting in even the lightest touch

Friction will break your heart, if you let it mean too much

My knees are knotted from kneeling before your thron

Time that I hobble off, peacfully on my own

Things change, things die, she says

Certainly you and I

Things pause, things pass

Surely this patch of grass

Surely this sparkling day

Maybe it’s all ok

Natural as a cloud, covering the sun

Natural as the dirt, covering a loved one

Natural as a laugh, slipping through a mask

Natural as the questions a child will ask

Tell me how long can a hummingbird hang midair

Not going up or down, placidly hovering there

And what kind of toll is it taking to flap so fast

Simply to stay in place, watching the world slip past

Things fall, things fly

There was a time I tried

Things change, things die

Even the Milky Way

Even the USA

Things fly, things fall

Sure as a boy with wings

Longs to look down on things

Wings cinch, wings fail

Better to trust the sail of a sturdy ship

At a steady clip, as you head

For

Home!

Plotseling vind ik mezelf met een boek en een pen

Deze wispelturige muze weer horen fluisteren

Misschien is er iets belangrijks dat ze moet delen

Misschien schrijf ik het op, misschien kan het me echt schelen

Dingen veranderen, dingen sterven, zegt ze

Leer hoe u afscheid kunt nemen

Dingen vallen, dingen vliegen, zegt ze

Zon als een rubberen bal

Drijft in een zee van lucht

Gevaar schuilt in wachten bij zelfs de lichtste aanraking

Wrijving zal je hart breken, als je het te veel laat betekenen

Mijn knieën zijn geknoopt van het knielen voor je troon

Tijd die ik vreedzaam op mijn eentje af strompel

Dingen veranderen, dingen sterven, zegt ze

Zeker jij en ik

Dingen pauzeren, dingen gaan voorbij

Zeker dit stukje gras

Zeker deze sprankelende dag

Misschien valt het allemaal wel mee

Natuurlijk als een wolk, die de zon bedekt

Natuurlijk als het vuil, een geliefde bedekken

Natuurlijk als een lach, door een masker glippen

Natuurlijk als de vragen die een kind zal stellen

Vertel me hoe lang een kolibrie in de lucht kan blijven hangen

Niet omhoog of omlaag, maar rustig daar zweven

En wat voor tol kost het om zo snel te flappen?

Gewoon om op zijn plaats te blijven en de wereld voorbij te zien glippen

Dingen vallen, dingen vliegen

Er was een tijd dat ik het probeerde

Dingen veranderen, dingen sterven

Zelfs de Melkweg

Zelfs de VS

Dingen vliegen, dingen vallen

Zeker als een jongen met vleugels

Verlangt ernaar om op dingen neer te kijken

Vleugels kloppen, vleugels falen

Het is beter om het zeil van een stevig schip te vertrouwen

Met een constante clip, terwijl je op weg bent

Voor

Thuis!