Epos - Darkestrah

Only, where the sky is crimson

I hear the moans and cries of the flooded city

I hear whispers of snakes, shaman howls

I believe that there is life under the water

The underwater world — the white marble

Underwater city — stones of graves

Underwater fire — prayers of shaman… for the ancient gods

City will sink, will be covered by gloom silent water, which will

Preserve the silence

It forgot the past, it will not disclose the future

It will bury the great secrets within itself

The sun hides behind the mountain from the coming night

Only the voices of bonfire won’t fall asleep, arguing with the

Cherished darkness

And stars again await for the dawn

And waves hit the coast somewhere

And waterfall splashes at some place

When all of us, intoxicated by the power, perish into the eternal depth

In dreams the only water will whisper at night

Of the mysterious city, the creature of nature

And you will dissolve into the depth of water

Blinded by the sun and the moon

At the day and night…

Wind tears the waves into pieces

It prays for return of the wise tribe

Stars scream into the depths of sea

For the whole eternity, thousands of years…

Alleen, waar de lucht karmozijnrood is

Ik hoor het gekreun en geschreeuw van de overstroomde stad

Ik hoor gefluister van slangen, sjamaan huilt

Ik geloof dat er leven is onder water

De onderwaterwereld — het witte marmer

Onderwaterstad — stenen van graven

Onderwatervuur ​​— gebeden van sjamaan... voor de oude goden

De stad zal zinken, zal worden bedekt door somber stil water, dat zal

Bewaar de stilte

Het is het verleden vergeten, het zal de toekomst niet onthullen

Het zal de grote geheimen in zichzelf begraven

De zon verschuilt zich achter de berg van de komende nacht

Alleen de stemmen van het vreugdevuur vallen niet in slaap, ruzie makend met de

Gekoesterde duisternis

En weer wachten de sterren op de dageraad

En golven raken ergens de kust

En op een plek spettert een waterval

Wanneer wij allemaal, bedwelmd door de kracht, vergaan in de eeuwige diepte

In dromen fluistert het enige water 's nachts

Van de mysterieuze stad, het wezen van de natuur

En je zult oplossen in de diepte van water

Verblind door de zon en de maan

Bij dag en nacht…

Wind scheurt de golven in stukken

Het bidt om de terugkeer van de wijze stam

Sterren schreeuwen in de diepten van de zee

Voor de hele eeuwigheid, duizenden jaren...