Ghosts - Dan Fogelberg

Sometimes, in the night I feel it

Near as my next breath

And yet, untouchable

Silently the past comes stealing

Like the taste of some forbidden sweet

Along the walls;

in shadowed rafters

Moving like a thought through haunted atmospheres

Muted cries and echoed laughter

Banished dreams that never sank in sleep

Lost in love and found in reason

Questions that the mind can find no answers for

Ghostly eyes conspire treason

As they gather just outside the door …

Every ghost that calls upon us

Brings another measure in the mystery

Death is there

To keep us honest

And constantly remind us we are free

Down the ancient corridors

And through the gates of time

Run the ghosts of days

That we left behind

Down the ancient corridors

And through the gates of time

Run the ghosts of dreams

That we left behind

Sometimes, in the night I feel it

Near as my next breath and yet, untouchable

Silently the past comes stealing

Like the taste of some forbidden sweet

Every ghost that calls upon us

Brings another measure in the mystery

Death is there

To keep us honest

And constantly remind us we are free

Down the ancient corridors

And through the gates of time

Run the ghosts of days

That we left behind

Soms, 's nachts voel ik het

Bijna als mijn volgende adem

En toch, onaantastbaar

Stilletjes komt het verleden stelen

Zoals de smaak van een verboden snoepje

Langs de muren;

in beschaduwde spanten

Bewegen als een gedachte door spookachtige sferen

Gedempte kreten en weergalmend gelach

Verbannen dromen die nooit in slaap zonken

Verloren in liefde en gevonden in reden

Vragen waar de geest geen antwoord op kan vinden

Spookachtige ogen zweren samen verraad

Terwijl ze zich net buiten de deur verzamelen...

Elke geest die ons aanroept

Brengt nog een maat in het mysterie

De dood is daar

Om ons eerlijk te houden

En herinner ons er voortdurend aan dat we vrij zijn

Door de oude gangen

En door de poorten van de tijd

Voer de geesten van de dagen

Dat we achterlieten

Door de oude gangen

En door de poorten van de tijd

Voer de geesten van dromen uit

Dat we achterlieten

Soms, 's nachts voel ik het

Bijna als mijn volgende ademtocht en toch onaantastbaar

Stilletjes komt het verleden stelen

Zoals de smaak van een verboden snoepje

Elke geest die ons aanroept

Brengt nog een maat in het mysterie

De dood is daar

Om ons eerlijk te houden

En herinner ons er voortdurend aan dat we vrij zijn

Door de oude gangen

En door de poorten van de tijd

Voer de geesten van de dagen

Dat we achterlieten