Medication - Damien Jurado

It just so happens I have many concerns

My brother’s down the road and my lover in town

They both need affection

And some kind of love

Well I’m the one who gives it at any given time

From two in the morning to six

Call me up and cry

My lover keeps it secret that we meet under covers

When asked by her man if we two are lovers

She says, «I hardly know him

Besides, he’s not my type.»

Her man’s a policeman with a keen sense of trouble

He’s known to spot danger

And all kinds of liars

Brother called this morning in a terrible panic

Spies in the closet, bugs in the attic

He screams bloody murder saying

«We're all gonna die»

And death is upon me, I know 'cause he showed me

Pictures of graveyards and us underneath

I’m losing my hearing from my brother screaming

«They're coming to get me and

Someone call the police.»

Two in the morning, the phone disconnected

Her man knows I’m calling, it’s what I expected

A note on my backdoor saying, «Baby, not tonight.»

So I sit with my brother who is nursing a cut wrist

He’s mumbling «Forgive me.»

And «Don't let them take me away.»

I can be a good boy and stay out of trouble

«Jackie, I love you and

Don’t let them take your brother»

Strapped to a table, go in electrodes

«Jackie, come save me, the doctors will kill me.»

«No, they’re here to help you

Straighten out your mind.»

The TV is blaring with some preacher saying that

God is among us and he hears our cries

Lord, do me a favor

It’s wrong but I ask you

Take my brother’s life

'Cause he’s sick of the suffering

The pills he’s inhaling

The cross he is bearing

That is his trouble mind

Het gebeurt gewoon zo dat ik me veel zorgen maak

Mijn broer is onderweg en mijn minnaar in de stad

Ze hebben allebei genegenheid nodig

En een soort van liefde

Nou, ik ben degene die het op elk moment geeft

Van twee uur 's nachts tot zes uur

Bel me op en huil

Mijn minnaar houdt het geheim dat we elkaar onder dekens ontmoeten

Op de vraag van haar man of wij twee geliefden zijn

Ze zegt: «Ik ken hem nauwelijks»

Bovendien is hij niet mijn type.»

Haar man is een politieagent met een scherp gevoel voor problemen

Hij staat erom bekend gevaar te herkennen

En allerlei soorten leugenaars

Broer belde vanmorgen in grote paniek

Spionnen in de kast, insecten op zolder

Hij schreeuwt bloedige moord en zegt:

"We gaan allemaal sterven"

En de dood is op mij, ik weet het, want hij liet me zien

Foto's van begraafplaatsen en ons eronder

Ik verlies mijn gehoor door het geschreeuw van mijn broer

«Ze komen me halen en

Iemand bel de politie.»

Twee uur 's nachts, de verbinding met de telefoon verbroken

Haar man weet dat ik bel, het is wat ik verwachtte

Een briefje op mijn achterdeur met de tekst 'Schat, niet vanavond.'

Dus ik zit bij mijn broer die een doorgesneden pols verzorgt

Hij mompelt "Vergeef me."

En «Laat ze me niet meenemen.»

Ik kan een goede jongen zijn en uit de problemen blijven

«Jackie, ik hou van je en

Laat ze je broer niet meenemen»

Vastgebonden aan een tafel, ga in elektroden

"Jackie, kom me redden, de dokters zullen me vermoorden."

«Nee, ze zijn hier om je te helpen

Breng je geest tot rust.»

De tv schalt terwijl een prediker dat zegt:

God is onder ons en hij hoort onze kreten

Heer, doe me een plezier

Het is fout, maar ik vraag het je

Neem het leven van mijn broer

Omdat hij het lijden beu is

De pillen die hij inhaleert

Het kruis dat hij draagt

Dat is zijn probleemgeest