Nuits d'ébène - Curt Close

Je ne suis plus personne, quelques pas qui résonnent dans une rue déserte

Moi tout ce qu’il me reste, tout ce qui m’attend, c’est un piano blanc

Je rentre chez moi, quand le soleil n’est plus là,

Quelqu’un d’autre a-t-il, autrefois,

Sur ce clavier posé les doigts …

Toute la nuit, sur l’ivoire et l'ébène je brise mes chaînes

Commes toutes les nuits, sur l’ivoire et l'ébène je me déchaîne

Alors je cris, mon amour et ma haine, les mots s’enchaînent,

se nouent, se lient, aux mélodies

Mais au petit matin, devant le piano, je reste KO

Je ne me souviens de rien, ni paroles, ni musiques, amnésique

J 'attends le soir, d'être seul dans le noir

Mes mains chercheront les accords,

Comme elles cherchent en vain ton corps

Je ne sais plus qui je suis…

Ai-je vécu une autre vie…

Le jour je crève et je fais de mauvais rêves,

Quelqu’un d’autre, a-t-il, autrefois,

Sur ce clavier, posé les doigts

Toute la nuit, sur l’ivoire et l'ébène je brise mes chaînes

Comme toutes les nuits, sur l’ivoire et l'ébène je me déchaîne

Alors je crie, mon amour et ma haine les mots s’enchaînent, toute la nuit

Sur l’ivoire et l'ébène je brise mes chaînes, comme toutes les nuits

Sur l’ivoire et l'ébène je me déchaîne

Alors je crie mon amour et ma haine,

Les mots s’enchaînent, se nouent, se lient, aux mélodies.

Mais au petit matin, il ne reste plus rien, de mes insomnies…

Ik ben niemand meer, een paar voetstappen echoën in een verlaten straat

Ik ben alles wat ik nog heb, alles waar ik op wacht is een witte piano

Ik ga naar huis, als de zon weg is,

Heeft iemand anders ooit

Op dit toetsenbord leg je je vingers...

De hele nacht op ivoor en ebbenhout breek ik mijn kettingen

Zoals elke nacht, op ivoor en ebbenhout ga ik wild

Dus ik schreeuw, mijn liefde en mijn haat, de woorden volgen elkaar op,

knoop, bind, aan de melodieën

Maar in de vroege ochtend, voor de piano, blijf ik KO

Ik herinner me niets, geen teksten, geen muziek, geheugenverlies

Ik wacht op de avond, om alleen te zijn in het donker

Mijn handen zullen de akkoorden zoeken,

Terwijl ze tevergeefs naar je lichaam zoeken

Ik weet niet meer wie ik ben...

Heb ik een ander leven geleefd...

Overdag sterf ik en heb ik nare dromen,

Heeft iemand anders ooit

Leg je vingers op dit toetsenbord

De hele nacht op ivoor en ebbenhout breek ik mijn kettingen

Zoals elke nacht, op ivoor en ebbenhout ga ik wild

Dus ik schreeuw, mijn liefde en mijn haat, de woorden gaan de hele nacht door

Op ivoor en ebbenhout breek ik mijn kettingen, zoals elke nacht

Op ivoor en ebbenhout ga ik wild

Dus ik schreeuw mijn liefde en mijn haat,

De woorden zijn gekoppeld, geknoopt, gekoppeld, aan de melodieën.

Maar in de vroege ochtend is er niets meer van mijn slapeloosheid...