Delirium - Crucify Me Gently

The best dream I have ever had

Is where humanity is already dead

And to make this dream come true

There is not much left for us to do

Kill each and every of your child

To prevent their misery and dissappointment

You gave them life and you have right to take it

This will make you as close as possible to God

There is no great purpose for human being

Our divine origin is not more than a fairy tale

No one created, no one has brought us

Nothing is more important than you or me

Overwhelming existential emptiness filled with purposeful consumption

We are not animals, we are much worse

So I will wait and hope for the end of our world

Doesn’t matter how the long-awaited cleansing will come

Everything has its end and I am waiting for our to come

Mother Earth will finally get rid of her ugly children

Disfigured but untouchable, she will have a chance to heal her wounds

It doesn’t matter who you were, are or will become

In Her eyes you will always be pest and parasite

So why should you torture Mother Earth with your disgusting existence?

Why don’t you make the most important decision in your live?

Why don’t you deliver her from the torment?

De beste droom die ik ooit heb gehad

Is waar de mensheid al dood is?

En om deze droom waar te maken

Er is niet veel meer voor ons te doen

Dood al je kinderen

Om hun ellende en teleurstelling te voorkomen

Je hebt ze het leven gegeven en je hebt het recht om het te nemen

Dit zal je zo dicht mogelijk bij God brengen

Er is geen groot doel voor de mens

Onze goddelijke oorsprong is niet meer dan een sprookje

Niemand heeft gemaakt, niemand heeft ons gebracht

Niets is belangrijker dan jij of ik

Overweldigende existentiële leegte gevuld met doelgerichte consumptie

We zijn geen dieren, we zijn veel erger

Dus ik zal wachten en hopen op het einde van onze wereld

Maakt niet uit hoe de langverwachte reiniging zal komen

Aan alles komt een einde en ik wacht op onze komst

Moeder Aarde zal eindelijk van haar lelijke kinderen afkomen

Ze is misvormd maar onaantastbaar en krijgt de kans om haar wonden te helen

Het maakt niet uit wie je was, bent of wordt

In haar ogen ben je altijd een plaag en parasiet

Dus waarom zou je Moeder Aarde martelen met je walgelijke bestaan?

Waarom neem je niet de belangrijkste beslissing in je leven?

Waarom verlos je haar niet van de kwelling?