Luisa's Bones - Crooked Fingers

We came,

by the rising of the river,

on a river with no name,

in the summer monsoon rain,

to wash away luisa’s bones,

from the ghost who guards her grave.

She lays by the ride of firing anvils,

in a house with cast iron gates,

and underneath red candles weights,

for her killers to come home and,

for a fine revenge to pay.

She goes for a ride,

on these hills they are blind,

copper steel iron ore,

fifty years maybe more,

searching in the mine,

one half century of lies,

you can see on the horizon she is soon going home,

you take the road I’ll take the river,

you bring the fire I’ll bring the jewels,

and in the evening underneath the roaring sky,

we will meet and wait and pray for the monsoon,

and we will wait,

till the rising of the river,

when the summer monsoon rain,

comes to wash the old remains,

past the beach into the ocean,

for to carry us away,

setting free Luisa’s bones from,

from the ghost who guards her grave

We kwamen,

door het stijgen van de rivier,

op een rivier zonder naam,

in de zomermoessonregen,

om de botten van Luisa weg te wassen,

van de geest die haar graf bewaakt.

Ze ligt bij de rit van vurende aambeelden,

in een huis met gietijzeren poorten,

en onder rode kaarsen gewichten,

dat haar moordenaars thuiskomen en,

om een ​​fijne wraak te betalen.

Ze gaat een ritje maken,

op deze heuvels zijn ze blind,

koper staal ijzererts,

vijftig jaar misschien meer,

zoeken in de mijn,

een halve eeuw leugens,

je kunt aan de horizon zien dat ze binnenkort naar huis gaat,

jij neemt de weg, ik neem de rivier,

jij brengt het vuur, ik breng de juwelen,

en 's avonds onder de brullende hemel,

we zullen elkaar ontmoeten en wachten en bidden voor de moesson,

en we zullen wachten,

tot het rijzen van de rivier,

als de zomermoesson regent,

komt om de oude overblijfselen te wassen,

langs het strand de oceaan in,

om ons weg te dragen,

Luisa's botten bevrijden van,

van de geest die haar graf bewaakt