Miti Ellenici - Cristalli Liquidi

Il viaggio ed il suo ritorno e l’incertezza di quel giorno

Grande la voglia di partire, fosse anche solo per fuggire

E l’emozione dell’attesa prima interrotta, poi ripresa

Da quell’avviso di tempesta il giorno prima della festa

Il vento spazza le parole, son secche le ha asciugate il sole

Il fumo avvolse le sterpaglie, così si accesero le voglie

Nell’aria il fuoco dell’amore, è divampato per errore

Tu bruci in fretta poi ti spegni, sei già lontana nei tuoi sogni

L’onda ci prende dalla terra e tu che vuoi farmi la guerra

La nausea per il mal di mare sospende il tuo malumore

Gli avvistamenti delle stelle le tue espressioni da ribelle

Ma su quel braccio tatuato la frase dice «ho sbagliato»

Nel buio la nostra rivolta è poi scoppiata un’altra volta

L’incontro delle anatomie ha come sfondo le bugie

Le trecce che ti fai da sola si sono sciolte come cera

Sono rimaste un po' impigliate, il vento poi le ha sparpagliate

Dagli occhi tuoi capelli neri mi sono entrati nei pensieri

Hanno ronzato come api poi d’improvviso li ho scacciati

Del tuo romanzo d’avventure ricordo solo le figure

E quelle isole assolate sono rimaste lì inchiodate

Sono venuto qui per stare un po' con te

E per nascondermi nei miti ellenici

Tu sei venuta qui per stare un po' con te

E per nasconderci nei i miti ellenici

Un breve incontro, un lungo addio

De reis en zijn terugkeer en de onzekerheid van die dag

Groot verlangen om te vertrekken, al was het maar om te ontsnappen

En de emotie van wachten werd eerst onderbroken en daarna hervat

Van die stormwaarschuwing de dag voor het feest

De wind veegt de woorden, ze zijn droog, de zon heeft ze gedroogd

De rook omhulde het kreupelhout, dus de hunkering werd aangewakkerd

In de lucht is het vuur van liefde per ongeluk opgelaaid

Je verbrandt snel en dan schakel je uit, je bent al ver weg in je dromen

De golf haalt ons van de aarde en jullie die oorlog willen voeren tegen mij

Zeeziekte misselijkheid schort je humeur op

De waarnemingen van de sterren zijn je rebelse uitdrukkingen

Maar op die getatoeëerde arm zegt de zin: "Ik had het mis"

In het donker brak onze opstand toen weer uit

De ontmoeting van anatomie heeft leugens als achtergrond

De vlechten die je zelf maakt zijn gesmolten als was

Ze raakten een beetje verstrikt, de wind verspreidde ze toen

Vanuit je ogen kwam je zwarte haar mijn gedachten binnen

Ze zoemden als bijen en toen joeg ik ze plotseling weg

Ik herinner me alleen de figuren van je avonturenroman

En die zonnige eilanden bleven daar genageld

Ik kwam hier om een ​​tijdje bij je te zijn

En om mezelf te verbergen in Helleense mythen

Je kwam hier om een ​​tijdje bij je te zijn

En om je te verstoppen in de Helleense mythen

Een korte ontmoeting, een lang afscheid