White Room - Cream

In a white room with black curtains near the station

Black roof country, no gold pavements, tired starlings

Silver horses ran down moonbeams in your dark eyes

Dawnlight smiles on you leaving, my contentment

I'll wait in this place where the sun never shines

Wait in this place where the shadows run from themselves

You said no strings could secure you at the station

Platform ticket, restless diesels, goodbye windows

I walked into such a sad time at the station

As I walked out, felt my own need just beginning

I'll wait in the queue when the trains come back

Lie with you where the shadows run from themselves

At the party she was kindness in the hard crowd

Consolation for the old wound now forgotten

Yellow tigers crouched in jungles in her dark eyes

She's just dressing, goodbye windows, tired starlings

I'll sleep in this place with the lonely crowd;

Lie in the dark where the shadows run from themselves

In een witte kamer met zwarte gordijnen bij het station

Zwart dak land, geen gouden trottoirs, vermoeide spreeuwen

Zilveren paarden renden door manestralen in je donkere ogen

Dawnlight lacht als je weggaat, mijn tevredenheid

Ik wacht op deze plek waar de zon nooit schijnt

Wacht op deze plek waar de schaduwen van zichzelf weglopen

Je zei dat je niet vast kon zitten op het station

Perronticket, rusteloze diesels, vaarwel ramen

Ik liep zo'n trieste tijd in op het station

Toen ik naar buiten liep, voelde ik mijn eigen behoefte net begonnen

Ik wacht in de rij als de treinen terugkomen

Lig met jou waar de schaduwen van zichzelf weglopen

Op het feest was ze vriendelijkheid in de harde menigte

Troost voor de oude wond nu vergeten

Gele tijgers hurkten in de jungle in haar donkere ogen

Ze kleedt zich gewoon aan, tot ziens ramen, vermoeide spreeuwen

Ik zal op deze plek slapen met de eenzame menigte;

Lig in het donker waar de schaduwen van zichzelf weglopen