Solace - Countless Skies

Still is the day that marries the shade

As eternal night descends

Long is the eve that holds no reprieve

From a torment without end

Beneath a starlit sky, a faint and doleful sigh

No wind to carry it beyond this empty realm

The light was all but gone when sang this mournful song

But not a soul in sight could hear this verse of overwhelming grief

Still is the night that holds no respite

As the hours turn to years

Long is the day undying and grey

Where the sun has disappeared

«In each of these eyes

Lay the answer

But time left them blind

So now I wander»

In the absence of light

Where time has lost its place

A labyrinth of broken dreams

A token of her grace

As the fallen leaves

Return to paint the path

Her final resting place

Will shimmer with the stars

Nog steeds is de dag die de schaduw trouwt

Als de eeuwige nacht valt

Lang is de vooravond die geen uitstel biedt

Van een kwelling zonder einde

Onder een sterrenhemel, een flauwe en droevige zucht

Geen wind om het verder te dragen dan dit lege rijk

Het licht was zo goed als verdwenen toen dit treurige lied zong

Maar geen ziel in zicht zou dit vers van overweldigend verdriet kunnen horen

Nog steeds is de nacht die geen uitstel kent

Naarmate de uren veranderen in jaren

Lang is de dag onsterfelijk en grijs

Waar de zon is verdwenen

"In elk van deze ogen"

leg het antwoord

Maar de tijd liet hen blind

Dus nu dwaal ik rond»

Bij afwezigheid van licht

Waar de tijd zijn plaats heeft verloren

Een labyrint van gebroken dromen

Een teken van haar genade

Als de gevallen bladeren

Keer terug om het pad te schilderen

Haar laatste rustplaats

Zal glinsteren met de sterren