Years of Decay - Convulse

My eyes are not blind, but still they can’t see to the other side.

Sometimes they’re in our minds, reminding how it sometimes was.

I repent my own existance.

I want to lock back inside embryonic world.

My eyes…

But still…

Sometimes they’re…

Reminding…

Years of decay, are back and I’m insane.

Strange voices whisper my name, calling me to join their game.

While I’m in sleep, so deep and sweet.

The past wakes me up and I’ve learned to see.

Mijn ogen zijn niet blind, maar toch kunnen ze niet naar de andere kant kijken.

Soms zitten ze in onze gedachten en herinneren ze eraan hoe het soms was.

Ik heb berouw over mijn eigen bestaan.

Ik wil me weer opsluiten in de embryonale wereld.

Mijn ogen…

Maar nog steeds…

Soms zijn ze...

Herinneren…

Jaren van verval zijn terug en ik ben gek.

Vreemde stemmen fluisteren mijn naam en roepen me op om mee te doen aan hun spel.

Terwijl ik slaap, zo diep en lief.

Het verleden maakt me wakker en ik heb leren zien.