Swept Away - Continuance

Was there a first time you can remember the structure of life

It fell into chaos and standing alone you were face to face with uncertainty

Your bare feet sticking to the cold floor

The shrill raised voices echoing off rusted tin

Escalating through those burdened walls

That was the last time you felt at home

On a cold night when sound sleep and fair dreams should have kept you

Warm in your bed you were standing restless

Staring into your own eyes that for the first time seemed empty and

Losing light with every second

Who is this young man and will he ever understand

Exactly why his world was changed that night

Or how do you come back from this

Where everything seems strangely distorted and so far away from love

Who is this young man and will he ever understand

One night this night

Was it the night that you were swept away

To this deep dark place and

Now how will you get back

Or will you ever be the same

Was er een eerste keer dat je je de structuur van het leven kunt herinneren?

Het werd een chaos en in je eentje stond je oog in oog met onzekerheid

Je blote voeten plakken aan de koude vloer

De schrille verheven stemmen weergalmen van verroest tin

Escalerend door die belaste muren

Dat was de laatste keer dat je je thuis voelde

Op een koude nacht wanneer een goede nachtrust en mooie dromen je hadden moeten houden

Warm in je bed, je stond rusteloos

In je eigen ogen staren die voor het eerst leeg leken en...

Met elke seconde licht verliezen

Wie is deze jonge man en zal hij het ooit begrijpen?

Precies waarom zijn wereld die nacht werd veranderd

Of hoe kom je hiervan terug?

Waar alles vreemd vervormd lijkt en zo ver weg van liefde

Wie is deze jonge man en zal hij het ooit begrijpen?

Op een nacht deze nacht

Was het de nacht dat je werd weggevaagd?

Naar deze diepe donkere plek en

Hoe kom je nu terug?

Of zal je ooit hetzelfde zijn?