Summercide - Comadre

So I remember when he used to call my name

He used those letters that I wish I could forget

It was never the tone of his voice

Or the people in his pupil’s, no, not his choice

It was something proper, but whatever, he was dying

It was the summer suicide

The sun was sinking into our moonlight

And even when the night was blind

We felt a ghost waiting by our suicide

The summer suicide

Now it’s December, never useful, so dead’s my game

Now no one’s cleaver, not like he was.

I won’t forget

Now I hear about the moon and the mind

Stealing hours, mornings, minutes, eating pride

Now we’re all proper, but whatever, I still cried

It was the summer suicide

The sun was sinking into our moonlight

And even when the night was blind

We felt a ghost waiting by our suicide

The summer suicide

Dus ik herinner me dat hij mijn naam noemde

Hij gebruikte die letters waarvan ik zou willen dat ik ze kon vergeten

Het was nooit de toon van zijn stem

Of de mensen in zijn leerling, nee, niet zijn keuze

Het was iets goeds, maar wat dan ook, hij ging dood

Het was de zomerse zelfmoord

De zon zakte weg in ons maanlicht

En zelfs toen de nacht blind was

We voelden een geest wachten bij onze zelfmoord

De zomer zelfmoord

Nu is het december, nooit nuttig, dus dood is mijn spel

Nu is niemands hakmes, niet zoals hij was.

Ik zal het niet vergeten

Nu hoor ik over de maan en de geest

Uren, ochtenden, minuten stelen, trots eten

Nu zijn we allemaal correct, maar wat dan ook, ik huilde nog steeds

Het was de zomerse zelfmoord

De zon zakte weg in ons maanlicht

En zelfs toen de nacht blind was

We voelden een geest wachten bij onze zelfmoord

De zomer zelfmoord