20th Century Plague - Colony 5

It’s so sad when nothing gives you peace

Disturbed by the mess that I see

I’m a man in need

But no one can help me

Don’t bother if you see me

Don’t help if I bleed

There is no cure

Accept the fact

I’m dying in this disease

It’s the 20th century plague

Poetry is dead

It’s the 20th century plague

Mankind’s fate

It’s the trap they set without remorse

Letting nature have its course

I’m a man indeed

Knocking on death’s door

Don’t bother if you see me

Don’t help if I bleed

Nothing is sure

Except the fact

That I’m dying in this disease

Het is zo triest als niets je rust geeft

Verstoord door de rotzooi die ik zie

Ik ben een man in nood

Maar niemand kan me helpen

Doe geen moeite als je me ziet

Help niet als ik bloed

Er is geen medicijn

Accepteer het feit

Ik ga dood aan deze ziekte

Het is de plaag van de 20e eeuw

Poëzie is dood

Het is de plaag van de 20e eeuw

Het lot van de mensheid

Het is de val die ze zetten zonder wroeging

De natuur zijn gang laten gaan

Ik ben inderdaad een man

Kloppen op de deur van de dood

Doe geen moeite als je me ziet

Help niet als ik bloed

Niets is zeker

Behalve het feit

Dat ik sterf aan deze ziekte