Portraits of Eyes - Cloud Boat

each one filled me with closed eyes and falling

like a key for the lock to my mouth

every night seemed like an end to the dreaming

and the wait…

even time screamed like the nausea ending

but sometimes the sickness came back

this every day was like a new kind of crawling along

i went in search of peace of mind

and my family’s eyes

imagine all the space i’d find…

please don’t cry if i ask

the way to the rope my love

i’m not gonna tie any knots

i just need you to hold on while i go down

i’ve started to wander outside of the walls

and map out the darkness around

the first page of my map is in colour

a scrapbook for all that i love

the second page of my map is all selfish desires

and looks like the work of a child

nobody needs to know the rest of my country

i see all i need and it’s mine

nobody needs to know that i can’t breathe or love

elk vulde me met gesloten ogen en viel

als een sleutel voor het slot van mijn mond

elke nacht leek een einde te maken aan het dromen

en het wachten...

zelfs de tijd schreeuwde alsof de misselijkheid eindigde

maar soms kwam de ziekte terug

dit was elke dag als een nieuw soort voortkruipen

ik ging op zoek naar gemoedsrust

en de ogen van mijn familie

stel je alle ruimte voor die ik zou vinden...

huil alsjeblieft niet als ik het vraag

de weg naar het touw mijn liefde

ik ga geen knopen doorhakken

ik wil dat je even vasthoudt terwijl ik naar beneden ga

ik ben begonnen buiten de muren te dwalen

en breng de duisternis rondom in kaart

de eerste pagina van mijn kaart is in kleur

een plakboek voor alles waar ik van hou

de tweede pagina van mijn kaart is allemaal egoïstische verlangens

en ziet eruit als het werk van een kind

niemand hoeft de rest van mijn land te kennen

ik zie alles wat ik nodig heb en het is van mij

niemand hoeft te weten dat ik niet kan ademen of liefhebben