Empty Hands - Close Your Eyes

They rain down upon my head and destroy everything

With weary eyes I stare at the sea

In the distance I hear you call out for me

I am so tired of running away

Only to come back right where I had buried this with my hands

Still you tell me that I can be trusted with a burden that I never wanted

No matter how I try to push you away I still hear you call out to me

I’m not the better man I’m called to be

Why can’t I escape?

You pull me under the waves

I’m the one who made this sea

It’s taken everything from me

Still you try to sing me to sleep

But I buried this with my hands

No matter what I try I keep coming back

There were days that I asked for this to change

But there was a fear inside of me

A fear that made me question who I am

And why I’m capable of such horrible things

And every single promise that you whispered in my ear

That fear just kept growing until it consumed me

But I let that fear go, and I can see who you are

Your words gave me nothing

I’ve been running away for too long;

I’m not running anymore

I will stand my ground and scream out loud

My heart won’t be yours

So I buried this with my hands

And no matter what you try I won’t be coming back

I’m not the better man I’m called to be

Why can’t I escape?

You pull me under the waves

I’m the one who made this sea

It’s taken everything from me

And no matter what you try you won’t sing me to sleep

Ze regenen op mijn hoofd en vernietigen alles

Met vermoeide ogen staar ik naar de zee

In de verte hoor ik je naar me roepen

Ik ben het zo zat om weg te rennen

Alleen om terug te komen waar ik dit met mijn handen had begraven

Toch vertel je me dat ik kan worden vertrouwd met een last die ik nooit heb gewild

Hoe ik je ook probeer weg te duwen, ik hoor je nog steeds naar me roepen

Ik ben niet de betere man die ik moet zijn

Waarom kan ik niet ontsnappen?

Je trekt me onder de golven

Ik ben degene die deze zee heeft gemaakt

Het heeft me alles afgenomen

Toch probeer je me in slaap te zingen

Maar ik heb dit met mijn handen begraven

Wat ik ook probeer, ik blijf terugkomen

Er waren dagen dat ik vroeg om dit te veranderen

Maar er was een angst in mij

Een angst waardoor ik me afvroeg wie ik ben

En waarom ik tot zulke vreselijke dingen in staat ben

En elke belofte die je in mijn oor fluisterde

Die angst bleef maar groeien totdat het me verteerde

Maar ik laat die angst gaan, en ik kan zien wie je bent

Je woorden hebben me niets opgeleverd

Ik ben te lang weggelopen;

Ik ren niet meer

Ik zal mijn mannetje staan ​​en hardop schreeuwen

Mijn hart zal niet van jou zijn

Dus ik heb dit met mijn handen begraven

En wat je ook probeert, ik kom niet terug

Ik ben niet de betere man die ik moet zijn

Waarom kan ik niet ontsnappen?

Je trekt me onder de golven

Ik ben degene die deze zee heeft gemaakt

Het heeft me alles afgenomen

En wat je ook probeert, je zingt me niet in slaap