Deep Red - Cloak

They breed in shadows of the moon.

Unlocking gateways in my mind

The ghosts that sing of Devils, their music so divine

The dark comes, as does my trance.

Born of the witching hour

From forbidden shores I watch the frail earth that time devours

In the crevice of two worlds

I see no distant light

Nor the guiding hand that leads the fools from the treasures of the night

Who stands before me?

O nameless ones

May your truths be many, and your impotence none

The hidden sphere that burns the heart, forged by the whores of Babylon

Bringer of god’s lament, unveiling gnosis that is shunned

The deep red calls me now — Through its crimson eyes I see

I wander, but have found the one who lives through me

Father of desires, mother of all lusts

Pierce these eyes so I can see beyond

Within the swarming shadows live those who roam the void

Shapeless and unbound, cursed forevermore

What flows within me?

O formless ones

Burn the illusion

All to none

As night falls, the spirit aligns

Drift on towards the hollow

The in-between of time

The ever burning flame

In the depths of yearning hearts

The revealer of truths concealed

A passage through the dark

The voice that calls seduces me

To walk with fire, with the cursed ones

Ze broeden in de schaduw van de maan.

Gateways ontgrendelen in mijn gedachten

De geesten die zingen van Duivels, hun muziek zo goddelijk

Het donker komt, net als mijn trance.

Geboren uit het heksenuur

Vanaf verboden kusten kijk ik naar de broze aarde die de tijd verslindt

In de spleet van twee werelden

Ik zie geen ver licht

Noch de leidende hand die de dwazen uit de schatten van de nacht leidt

Wie staat er voor mij?

O naamlozen

Mogen uw waarheden veel zijn, en uw onmacht geen

De verborgen bol die het hart brandt, gesmeed door de hoeren van Babylon

Brenger van Gods klaagzang, onthulling van gnosis die wordt gemeden

Het dieprode roept me nu - Door zijn karmozijnrode ogen zie ik

Ik dwaal rond, maar heb degene gevonden die door mij heen leeft

Vader van verlangens, moeder van alle lusten

Doorboor deze ogen zodat ik verder kan kijken

In de zwermende schaduwen leven degenen die door de leegte zwerven

Vormloos en ongebonden, voor altijd vervloekt

Wat stroomt er in mij?

O vormloze

Verbrand de illusie

Alles naar geen

Als de avond valt, komt de geest op één lijn

Drijf verder naar de holte

De tussenperiode van de tijd

De altijd brandende vlam

In de diepten van verlangende harten

De onthuller van verborgen waarheden

Een doorgang door het donker

De stem die roept verleidt me

Om met vuur te lopen, met de vervloekten