When Two Worlds Drift Apart - Cliff Richard

We turned water into wine but that didn’t last

We were the victims of our age

Now we live on different floors

And go our separate ways

And talk behind closed doors

We changed our world waiting for it all to end

It’s such a shame but who’s to blame

When two worlds drift apart

We used to sit around the fire

And whisper words the world outside would make no claim to hear

But now we talk an octave higher

In droning tones that don’t relate at all to yester year

We changed our world waiting for it all to end

It’s such a shame but who’s to blame

When two worlds drift apart

Do you remember when we were seventeen

We took a boat out for an hour

But we preferred the greenery to the scenery of the sea

And tied up in some cosy cove

Till harbour lights appeared across the bay, remember…

Into love and out of mind

A poet claimed that loving you has only made me blind

But love is really crystal clear

It’s only when you need someone the clouds will soon appear

We changed our world waiting for it all to end

It’s such a shame but who’s to blame

When two worlds drift apart

Do you remember when laughter was the cure

For all the hard times that we knew

But we forgot to feed the fire — let it all burn down

Warmth returns to cold and poison into pain

It’s such a shame but who’s to blame

When two worlds drift apart, remember…

We hebben water in wijn veranderd, maar dat duurde niet lang

We waren de slachtoffers van onze tijd

Nu wonen we op verschillende verdiepingen

En gaan onze eigen weg

En praten achter gesloten deuren

We hebben onze wereld veranderd terwijl we wachtten tot alles zou eindigen

Het is zo jammer, maar wie heeft de schuld

Wanneer twee werelden uit elkaar drijven

Vroeger zaten we rond het vuur

En fluister woorden die de buitenwereld niet zou beweren te horen

Maar nu praten we een octaaf hoger

In dreunende tonen die helemaal niets met vorig jaar te maken hebben

We hebben onze wereld veranderd terwijl we wachtten tot alles zou eindigen

Het is zo jammer, maar wie heeft de schuld

Wanneer twee werelden uit elkaar drijven

Weet je nog toen we zeventien waren?

We hebben een uur met de boot gevaren

Maar we gaven de voorkeur aan het groen boven het landschap van de zee

En vastgebonden in een gezellige baai

Totdat havenlichten aan de overkant van de baai verschenen, onthoud...

In liefde en uit het hart

Een dichter beweerde dat van jou houden me alleen maar blind heeft gemaakt

Maar liefde is echt glashelder

Alleen als je iemand nodig hebt, zullen de wolken snel verschijnen

We hebben onze wereld veranderd terwijl we wachtten tot alles zou eindigen

Het is zo jammer, maar wie heeft de schuld

Wanneer twee werelden uit elkaar drijven

Weet je nog dat lachen de remedie was?

Voor alle moeilijke tijden die we kenden

Maar we zijn vergeten het vuur te voeden - laat het allemaal afbranden

Warmte keert terug naar kou en vergif in pijn

Het is zo jammer, maar wie heeft de schuld

Wanneer twee werelden uit elkaar drijven, onthoud dan...