Visiting Hours - Clap Your Hands Say Yeah

Drifted along, lost soul, so what do you know now about forgiveness?

Peel the wallpaper back to reveal scumbag, staggering reminder

Ended alone, punch drunk, you must admit adrift from the beginning

But it takes a strong girl to see when she’s weak in the knees and stone blind

Oh, and memory’s always up for a visit

Ah, but memory’s only out for itself

You see my hands can still speak

It seems I can do just what I want to

I can lift up a pen and begin to put an end to the smell

And all the young men that pass will not ask after the fate that awaits them

They will aspire peace of mind and return to the cards they were dealt

Oh, but memory’s always up for a visit

Oh, and memory’s only out for itself

No, you can’t give it away

Arms around it

Fate, the confusion of the butterfly in the diving bell

Drijfde voort, verloren ziel, dus wat weet je nu over vergeving?

Schil de achtergrond terug om een ​​klootzak, een duizelingwekkende herinnering te onthullen

Alleen geëindigd, dronken stomp, je moet vanaf het begin op drift toegeven

Maar er is een sterk meisje voor nodig om te zien wanneer ze zwak is in de knieën en steenblind is

Oh, en het geheugen is altijd in voor een bezoek

Ah, maar het geheugen is er alleen voor zichzelf

Je ziet dat mijn handen nog kunnen praten

Het lijkt erop dat ik precies kan doen wat ik wil

Ik kan een pen optillen en een einde maken aan de geur

En alle jonge mannen die passeren, zullen niet vragen naar het lot dat hen te wachten staat

Ze streven naar gemoedsrust en keren terug naar de kaarten die ze hebben gekregen

Oh, maar het geheugen is altijd in voor een bezoek

Oh, en het geheugen is er alleen voor zichzelf

Nee, je kunt het niet weggeven

Armen eromheen

Het lot, de verwarring van de vlinder in de duikklok