Why Am I Here - Circus Maximus

Falling through the oceans of life… I sense the sorrow

I picture the pain from the stream of life that I’m in

Feel the fire burning through the sphere tonight

What is this thing that I see?

Someone wake me up from this nightmare!

If I only could get through the night

It would be a revelation

The understanding of nothing… seems so far away

Why am I here… down on this lonely road?

I can feel there’s no on here

I’m slowly fading into nothingness

Why am I here… down on this lonely road?

I try to speak, but I can’t find the words to say

It was only a dream.

His body senses relief

He washes of the night from his face

Followed by a look in the mirror

Something doesn’t feel right here

Who is this man I see?

Somehow he can’t recognize himself

Why am I here… down on this lonely road?

I can feel there’s no one here

I’m slowly fading into nothingness

Why am I here… down on this lonely road?

I try to speak, but I can’t find the words to say

(the word to say… ooh no)

Like a child he is scared by the absence of light

Abducted by himself.

Crippled by the mind

The will must contrive the mind

Why am I here… down on this lonely road?

I carry on…

Why am I here… down on this lonely road?

Down on this lonely road

I can feel there’s no one here

I’m slowly fading into nothingness

Into nothingness I fade

Stop locking me in!

Why can’t I get out of here?

I’ve been lost in the long forever

Lurking alone again

Vallen door de oceanen van het leven... ik voel het verdriet

Ik stel me de pijn voor van de stroom van het leven waarin ik me bevind

Voel het vuur vanavond door de bol branden

Wat is dit dat ik zie?

Iemand maakt me wakker uit deze nachtmerrie!

Kon ik maar de nacht doorkomen

Het zou een openbaring zijn

Het begrip van niets... lijkt zo ver weg

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Ik voel dat er hier geen is

Ik verdwijn langzaam in het niets

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Ik probeer te praten, maar ik kan de woorden niet vinden om te zeggen

Het was maar een droom.

Zijn lichaam voelt opluchting

Hij wast van de nacht van zijn gezicht

Gevolgd door een blik in de spiegel

Hier klopt iets niet

Wie is deze man die ik zie?

Op de een of andere manier kan hij zichzelf niet herkennen

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Ik voel dat er niemand hier is

Ik verdwijn langzaam in het niets

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Ik probeer te praten, maar ik kan de woorden niet vinden om te zeggen

(het woord om te zeggen... ooh nee)

Als een kind is hij bang voor de afwezigheid van licht

Door hemzelf ontvoerd.

Verlamd door de geest

De wil moet de geest verzinnen

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Ik ga door…

Waarom ben ik hier... op deze eenzame weg?

Op deze eenzame weg

Ik voel dat er niemand hier is

Ik verdwijn langzaam in het niets

In het niets vervaag ik

Sluit me niet langer op!

Waarom kan ik hier niet weg?

Ik ben voor altijd verdwaald geweest

Weer alleen op de loer